Naucz mnie Ukochany jak żyć, gdzie Ciebie nie ma

 Naucz mnie jak rozpamiętywać każdą

Twoją czułość, by pączkowała wtedy gdy jesteś daleko.

Naucz mnie nie budzić się z krzykiem,

bo jesteś nie dla mnie.

Naucz mnie jak patrzeć na innych mężczyzn,

by nie widzieć w nich Ciebie.

Jak zabić swoją niepewność,

brak wiary prawdziwej, głupotę, naiwność.

Naucz mnie jak parzyć herbatę,

by smakowała jak Twoja.

Jak patrzeć na kwiaty, które usychają bez Ciebie.

Jak zasypiać wiedząc, że nawet okna ciemne.

Jak nie umierać widząc listonosza i nie

drżeć przed listową skrzynką w Nadziei,

że pełna. Jak nie obżerać się czym

popadnie i jak czekać zwyczajnie...

Nie sztuką dać się Pokochać, sztuką jest odpowiedzieć Miłością na Miłość...

Gdy czasem smutek Serce uciska i beznadzieję wdycham z powietrzem, gdy z sił opadam i już nie wierzę, że coś się może zmienić na lepsze. Gdy łza ukradkiem mi się wymyka i nic dobrego to nie oznacza, wtedy podsuwa mi Ktoś chusteczkę i ciepłym deszczem słów mnie otacza i nie zadaje zbyt wielu pytań, tylko trwa ze mną w moim cierpieniu aż się wypłaczę, a potem wesprę na jego mocnym jak dąb ramieniu. Ktoś, kto nie mówi, że jest mu przykro, tylko współczuje mi już od progu spiesząc z pomocą uważnie słucha, aby mnie potem polecić Bogu... Więc kiedy plecak zmartwień zbyt ciężki, wtedy rozglądam się dookoła a może po to właśnie dziś cierpię, by znów w Człowieku spotkać Anioła...

Niby wesoła, a jednak często smutna. Niby odważna, a jednak często nieśmiała. Niby szalona, a jednak często spokojna. Niby inteligentna, a jednak tak ciężko rozumiejąca Życie. Niby silna, a jednak płacze gdy nikt nie widzi...

Asnyk Adam

Marzenie poranne

Czasami w ułamku sekundy

Człowiek uświadamia sobie, że całe jego

Życie zależało od jednej decyzji.

Gdyby nie zgubiony list albo rozmowa telefoniczna,

do której nie doszło sprawy

potoczyłyby się zupełnie,inaczej...

Przeszłość nie zmienia się, nieważne jak często ją wspominamy.

Dobre i złe wydarzenia łączą się jak w kalejdoskopie

i tworzą w miarę kompletny obraz.

Wystarczy wyjąć jeden kawałek i całość ulega zmianie.

Nie żałuję że przeszłość była taka a nie inna,

zresztą skupiam się na teraźniejszości.

Ode mnie zależy, jak będzie wyglądać...

Czasem kiedy coś się rozpada można to związać sznurkiem,

skleić klejem albo taśmą, a czasem nic nie można poradzić

i rozpada się na tysiąc małych kawałeczków.

Rozsypują się dookoła Ciebie i choć myślisz,

że później je wszystkie znajdziesz,

okazuje się że jeden czy dwa zginęły na zawsze...

Nigdy nie trzymaj na siłę Tych, którzy chcą od Ciebie odejść.

Czasami lepiej jest zrobić miejsce dla Tych,

przy których oddycha się swobodniej...