Stefan Pacek

(ur. 1938) – polski felietonista i aforysta.

Aby poczuć, że jesteśmy od innych lepsi, wystarczy wmówić sobie, że ktoś inny jest od nas gorszy.

Altruizm – to najsubtelniejsza forma egoizmu.

Ambicje są zawsze wrogiem spokoju.

Ambicje to coś takiego, co jedni starają się pokazać, zaś inni ukryć.

Anatomiczne anomalie płciowe są na ogół wrodzone /a więc niezawinione/ i tylko głupiec je potępia. Dewiacje seksualne są wyuczone /a więc chciane/ i tylko głupiec je aprobuje.

Ani ludzi, ani świata nie widzimy takimi, jakimi są, ale takimi, jakimi widzieć się nauczyliśmy.

B

Bagatelizujemy zwykle ludzi, dzięki którym udało nam się wznieść, zaś zabiegamy o względy tych, dzięki którym możemy utrzymać się na powierzchni.

Bądźmy dla innych osobistymi przyjaciółmi lub osobistymi wrogami. Nie bądźmy tylko nigdy obcymi.

Bądźmy tak długo dobrzy, jak długo z tym wytrzymamy, a nie – jak długo dobrymi nam się być opłaca.

Bez kobiet wytrzymać się nie da. Z kobietami – też.

Biedni nie zawsze są gorsi, a jeśli nie gorsi, to dlaczego są biedni?

Biedni zawsze wzbogacają bogatych, bogacze zawsze zubażają biednych.

Bogactwo jest względne, bieda bezwzględna.

„Bogactwo nie jest dobrem” /Seneka/.

Bogacze nie zawsze dobrymi. Ubóstwo zaś jest złem, ale ubodzy nie zawsze złymi.

Bogaty rzadko ściska dłoń biedakowi. Może dlatego, iż wie, że bogactwo przechodzi z rąk do rąk.

Bogowie nie muszą dbać o to, aby okazywać swoją boskość; ludzie powinni dbać o to, aby okazywać swoją ludzkość.

Boję się przestać myśleć, bo nie wiem, czy mógłbym znowu zacząć.

Bóg nie dokonał podziału dóbr doczesnych, ani go nie osłania. Wyręczyli go w tym ludzie... najbardziej bezwzględni i chciwi.

Bóg uczynił sprawiedliwie nie czyniąc nas sprawiedliwymi... To nasza sprawa.

Brudną sprawę ujawnia zwykle tylko czysty przypadek.

Bzdura to oczywista, że bogactwo bierze się tylko z pracy, a ubóstwo i nędza wyłącznie z lenistwa.

C

Charakter partnera – to coś, co poznaje się najczęściej w ciągu dnia; zaś jego temperament – przeważnie w nocy.

Chcesz być dumny? Bądź! Ale nie zmuszaj innych, aby byli dumni z ciebie.

Chciwość materialna /np. pogoń za pieniądzem/ nie jest lepsza ani gorsza od chciwości duchowej /np. od pragnienia życia w niebie/.

Chęć zmienienia kogoś – to tylko próba dopasowania go do cech naszego własnego egoizmu.

Ciało nasze starzeje się zawsze, nasze uczucia nigdy – one tylko przemijają.

Ciągle wydaje mi się, że walczę z innymi, a naprawdę walczę najczęściej z sobą.

Ci, co na dnie, zawdzięczają wszystko tym, co na górze; ci, co na górze, tym, co na dnie.

Co sobie wmówimy, to trwać w nas będzie.

Co z tego człowiekowi, że jest istotą wyższego rzędu, jeśli w rzędzie tym są jeszcze klasy i podklasy.

Co z tego, że w lustrze widzę, że jestem, jeśli nie wiem, jaki...

Co z tego, że zgadzamy się z kimś co do faktów, jeśli różnimy się co do ich oceny.

Coś powstałe ze wszystkiego, najczęściej nie zawiera niczego, ale coś stworzone z niczego zawierać może prawie wszystko.

Cudowne wonie wymyślamy dla własnej przyjemności i wygody... ale po co smrody?

Czasem nic prawie w ludzkich słowach, bo wszystko między nimi. Międzysłowie jest treścią, treść zaś pustosłowiem.

Czerpać korzyści zewsząd i z każdej sytuacji – to tylko przykład moralnej kastracji.

Często myślimy zupełnie tak samo, ale tylko po to, aby robić zupełnie inaczej.

Częściej marniejemy przez innych, niż przez samych siebie.

Człowieczeństwo nie jest nam przekazywane, ale ma być przez nas zdobywane.

Człowiek czarny, żółty i biały śmieje się i płacze tak samo.

Człowiek jest jedynym gatunkiem, który polubił nawet nielubienie.

Człowiek jest jedynym serwomechanizmem, który upraszcza rzeczy skomplikowane, a komplikuje proste.

Człowiek jest tam, gdzie jego pragnienia. One mają moc czynienia nas świętymi... i zbrodniarzami.

Człowiek może kochać szczerze wszystkie narody... z wyjątkiem tego, który uchodzić chce za wybrany, bo wie, że od tego ostatniego żadnej wzajemności zaznać nigdy się nie da.

Człowiek nie kradłby w życiu niczego tylko wtedy, gdyby wszystko było jego własnością.

Człowiek posiada wiele zdolności, w tym także zdolność do zatraty człowieczeństwa.

Człowiek pozbawiony wewnętrznych wątpliwości jest bez wątpliwości półgłówkiem.

Człowiek się rozmnaża, zaś głupota w nim – namnaża.

Człowiek tylko rośnie szybko, ale dorasta powoli.

Człowiek uczy się najgorliwiej zasad po to, aby wiedzieć, jak je łamać.

Człowiek woli, aby zmieniał się świat, niż on sam.

Czy Bóg stworzyłby człowieka, gdyby przewidział, na co go stać?

Czy czworaczki są dowodem łaski losu, czy aktem jego zemsty?

Czy można kupić miłość za pieniądze? Ależ tak! Dowodem – mój Reksio.

Czy można odpowiadać za własne czyny, jeśli się nie odpowiada za własny los?

Czy to nie ironia losu, że uliczni żebracy mniej drżą o swój los, niż najbogatsi gwiazdorzy Hollywoodu?

Czynienie miłości na siłę jest okrucieństwem.

D

Dawniej uczono, jak to było i gdzie co leży, dzisiaj – jak to stoi i ile z tego można mieć.

Do głupoty innych nie mogę przywyknąć. Do głupoty własnej przywykać nie muszę, bo ona mnie ani nie mierzi, ani nie boli. Jej po prostu wcale a wcale nie czuję.

Do przeszłości warto się odwoływać, ale nie można w przeszłość uciekać.

Do refleksji – podobnie jak do seksu – można dorosnąć, ale nie da się już z tego zwykle wyrosnąć.

Do własnego draństwa przywyknąć najłatwiej.

Do własnych ambicji nigdy się nie dorośnie.

Dobroczynność wynika nie tyle z miłości do innych, nie tyle z troski o bliźniego, ile z chęci poprawienia własnego samopoczucia.

Dobru nie ufamy tak samo, jak złu; ludzie dobrzy wydają nam się zwykle podejrzani.

Dobrymi jesteśmy tylko wtedy, kiedy o tym nie wiemy.

Dobrze jest mieć w życiu coś, co można kochać i kogoś, kogo warto kochać.

Dobrze o tym wiemy, że wszystko nie znaczy to, co powinno, ale to, co chcemy.

Doskonałość – to wcale nie cnota... a tylko pobożne życzenie dla wielu.

Doświadczenie zrodzone z własnych sukcesów jest fikcją. Prawdziwe doświadczenie rodzi się z własnych błędów.

Dopóty jestem Polakiem, dopóki denerwuję się, gdy inni o Polsce mówią źle.

Dotąd zmieniały naprawdę świat tylko czyny haniebne.

Dzieci ludzkie są naprawdę mądre. Same z siebie wiedzą, że wolno im robić to, czego im robić nie wolno.

Dzieci nie należą wyłącznie do rodziców, ale przede wszystkim do życia.

Dziwny jest ten świat pieniędzy: rodzi zawiść jednych wobec zamożności, odrazę drugich wobec nędzy.

Dżdżownica staje się najczęściej ofiarą słońca, które może ją wysuszyć albo ogrodowej łopaty, która ją przebije. Człowiek może stać się ofiarą prawie wszystkiego: idei, religii, kultury, prawa, własnego partnera, wreszcie... samego siebie.

F

Fakty zawsze się spóźniają.Plotki są szybsze.

G

Gdzie nie ma reguł, tam powinny być przynajmniej zasady.

Gdy człowiek wielbi innych, zawsze może mieć rywali, gdy tylko spróbuje wielbić siebie, ma z nimi natychmiast święty spokój.

Gdy czujemy się samotni, opuszczeni, bezsilni i mali, wierzymy, że chronić nas może skutecznie tylko religia lub nacjonalizm.

Gdy umiera wola, umiera i ambicja.

Gdy walczysz z miłością, sam słabniesz; ona staje się silniejsza.

Gdy widzisz kobietę rozebraną, masz tylko dwa wyjścia: patrzeć jej prosto w oczy lub zrobić to samo.

Geniuszowi wybacza się szaleństwo, ale szaleńcowi geniuszu – nigdy.

Geny męskie i żeńskie tak się w nas wszystkich pomieszały, że żadna z kobiet nie jest już w całości kobietą, ani żaden mężczyzna mężczyzną całym.

Głowę można mieć i w gwiazdach, byleby czuć stale piasek pod nogami.

Głupi robi błędy, aby mądry ich unikał. Głupi uczy więc mądrego. Mądry zaś rzadko może coś nauczyć głupiego, bo ten żadnej mądrości nie pojmie.

Głupota nie jest złem; zło jest głupotą.

Głupota tłumaczy wszystko; mądrość nie usprawiedliwia niczego.

Głupotę można dziedziczyć; mądrość trzeba nabywać.

Gorsi bywają zawsze ci, co źli są z woli i decyzji własnej, od tych, co złymi są z zewnętrznego przymusu.

Gorylem człowiek się nie rodzi, ale może nim zostać.

Groźba utraty twarzy jest dla polityka niczym w porównaniu z groźbą utraty stołka.

Gruntu pod nogami nie czują wcale najlepiej ci, którzy muszą chodzić boso, ale ci, których stać na luksusowe obuwie.

Gubimy się sami, gdy nasz własny świat rozmija się z nami.

H

Historia jest opisem biologicznej zaborczości i drapieżności człowieka... zoologią ludzi.

I

I rzeczy ulotne, i rzeczy trwałe powstawały zwykle przypadkowo.

Ideacja – to stan, w którym człowiek nie dostrzega już tego, co faktycznie jest, ale widzi to, co widzieć pragnie, bo to czyni go szczęśliwym, a on tylko szczęśliwym być pragnie.

Idee równie łatwo wzniecać, jak i deptać.

Ignorant i dyletant nie ma nigdy żadnej wątpliwości i opiniuje z łatwością wszystko, bo nie wie nawet o istnieniu wiedzy, która mogłaby być tej wątpliwości przyczyną.

Ileż ambicji ludzkich to zrani, gdy niezastąpieni będą klonowani.

Ileż to jeszcze niektórzy mogliby zrobić, gdyby tylko cokolwiek im się chciało.

Im lepiej człowiek poznaje ludzi, tym bardziej kocha zwierzęta i rośliny.

J

Jak tu właściwy sąd o ludziach wyrobić, skoro to, co jednych szpeci, drugich może zdobić.

Jakie kobiety lubię najbardziej?... Płci żeńskiej.

Jedni są tacy mali, że ledwie siebie widzą: drudzy tacy wielcy, że ledwie widzą innych.

Jedni pichcą historię, inni muszą ją przełykać.

Jedni wierzą, że są w rękach losu, inni, że mają los w swoich rękach.

Jedni za własną sławę drogo zapłacili, drudzy na niej wiele zarobili.

Jestem zawsze takim, jakim jestem... czyli nie wiadomo jakim.

Jesteśmy altruistami; zawsze wolimy, aby inni, przed nami, dostali się do nieba.

Jest się gorszym od innych tylko wtedy, gdy się człowiek na to zgadza.

Jeszcze nie wiemy, czego chcemy, ale wierzymy, że musimy to zdobyć.

Jeśli chcesz naprawdę życia swego z sensem, odkryj pierwej, co w nim jest bezsensem.

Jeśli chcesz wiedzieć, czy lepsza jest prawica czy też lewica, spróbuj rozstrzygnąć, czy wolisz żyć tylko ze swoją prawą czy też lewą ręką.

Jeśli coś jest powszechne, nie oznacza, że to coś jest jednocześnie potrzebne i normalne. Powszechne jest w istocie tylko mniemanie, że jeśli coś jest powszechne, to jest potrzebne i normalne.

Jeśli dobroć jest w nas, jest także i między nami.

Jeśli godzimy się na oszałamiające bogactwo jednych, musimy też godzić się na bezgraniczną nędzę innych.

Jeśli ktoś jest mądry, nie znaczy, że ktoś inny musi być głupi... Ale jeśli ktoś jest bogaty, to znaczy, że ktoś inny musi być biedny.

Jeśli ktoś pokazuje ci, jak coś należy robić, on cię nie tylko uczy, nie tylko demonstruje metodę, ale programuje i... uzależnia.

Jeśli mówisz tylko do siebie, nie ma pewności, czy mówisz jeszcze do siebie, czy też już do nikogo.

Jeśli mylę się, wprowadzam w błąd siebie. Jeśli kłamię, wprowadzam w błąd innych.

Jeśli nudzę się sam z sobą – to pewne, że inni będą nudzić się moją osobą.

Jeśli odczułem, że znalazłem uznanie u wszystkich, znaczy, że osiągnąłem już pełnię własnej próżności.

Jeśli przyznajesz, że pieniądze są dla ciebie wszystkim, godzisz się tym samym i na to, że ty bez nich jesteś niczym innym, niż tylko zwykłym do nich dodatkiem.

Jeśli zniszczymy świat w sobie, świat na zewnątrz zniszczy się sam.

K

Każda myśl przypomina stary łach. Tak samo łatwo da się odgrzebać, uprać, odświeżyć albo odrzucić.

Każda patriotyczna wzniosłość rodzi się zwykle w dniach niedoli: umiera zaś w pierwszych dniach wolności.

Każdemu wydaje się, że umie myśleć, ale tylko niewielu potrafi wyrazić własnymi myślami zarówno swoją na świat zgodę, jak i swój, wobec niego, sprzeciw.

Każde własne marzenie można zabić w sobie przez jego realizację.

Każdy ma prawo do tego, aby czuć się dobrze, ale tylko nieliczni, żeby poczuć się lepiej od innych.

Każdy nasz życiowy sukces wyrasta najczęściej z wcześniejszego upokorzenia, porażki lub klęski innych.

Każdy ma prawo nazywać i czcić Boga po swojemu i każdy jest równy w wierze.

Kiedy nie ma już o czym myśleć, najlepiej myśleć o czymś innym.

Kiedy polityk odpowiada na to, o co go pytamy, zapominamy najczęściej zupełnie, o co go pytamy.

Klonowanie człowieka – to nie tylko triumf rozumu, ale także i klęska rozsądku.

Kłamstwo o wiele częściej wydaje się wiarygodne, niż prawda.

Kłamstwo zawsze się wymyśla. Prawdy nie – ona istnieje.

Kobiety są o wiele częściej dla mężczyzn natchnieniem, niż natchnienia tego spełnieniem.

Kochają i niewidomi... bo miłość nie potrzebuje oczu, wystarcza jej dotyk.

Kochamy zawsze idiotycznie... bo bez powodu i celu, bez żadnych zasad, norm i reguł.

Konieczności życia potrafią obalić każdy dogmat.

Koń jest wyuzdany tylko wtedy, jeśli ma uzdę. Kobieta – uzdy nie potrzebuje.

Kto chce utrzymać prawdziwych przyjaciół, ten nie powinien się z nimi zbyt często zadawać.

Kto myśli, że zrozumiał wszystko, nie pojął niczego.

Kto pogodził się z własnym losem, nie może niczego więcej odeń chcieć.

Kto swój naród jawnie wywyższa, ten innymi narodami skrycie gardzi.

Kto umie cieszyć się małym, zaczął naprawdę rosnąć.

Kwiaty nie potrafią się wąchać. My – nie mamy z tym problemu.”

L

Lepiej, gdy głupcy głosują, niż rządzą.

Lepiej, gdy miłość doprowadza ludzi do zawodu, niż do rzemiosła.

Lepiej widać, kiedy się mruży oczy, niż kiedy się je wytrzeszcza. Sęk w tym, że łatwiej je wytrzeszczać, niż mrużyć.

Lepiej żyć według własnej – najgłupszej nawet – woli, niż wobec cudzych, najmądrzejszych racji.

Liczby nigdy nie kłamią. To my kłamiemy nimi manipulując ich interpretacją.

Liczę na to, że liczyć się we mnie może nie tylko to, co mam, ale i to, czego nie posiadam.

Ludzie częściej i łatwiej wiążą koniec z końcem, niż początek z końcem.

Ludzie dzielą się na tych, którzy kłamią i na tych, którym tylko wydaje się, że mówią prawdę.

Ludzie genialni bywają na ogół trudni w pożyciu, ludzie idealni – są nie do zniesienia.

Ludzie mogą zrobić wszystko, aby słońce nie każdemu świeciło jednakowo i aby wiatry nie wszystkim wiały równo... ale mogą też i temu zapobiec.

Ludzką jest słabością, że nikt nie chce zadowolić się częścią a tylko całością.

Ł

Łatwiej dbać o swoje przywileje i cudze obowiązki, niż o własne obowiązki i cudze przywileje.

Łatwo akceptuję to, że w moim kraju do bogactwa można dojść najczęściej przez pracę, rzadziej przez podarunek a najrzadziej przez kradzież. Nie akceptuję tylko, gdy dochodzi się do niego najłatwiej przez kradzież, rzadziej przez podarunek a najrzadziej przez pracę.

M

Marzenia rewolucjonizują świat, poglądy – hamują jego rozwój.

Marzenia – to projekcja przyszłości. Marzyć więc możemy tylko na jawie, nigdy zaś we śnie.

Marzy mi się tylko taka swoboda przekonań, abym mógł bez trudu wszystkich swobodnie przekonywać.

Mężczyźni chętniej podglądają, zaś kobiety chętniej podsłuchują... bo pierwsi wolą obrazy, drugie zaś słowa.

Mężczyźni lubią swoje kobiety utwardzać, hartować. Kobiety lubią swoich mężczyzn zmiękczać.

Mężczyźni wciąż jeszcze dają kobietom pierwszeństwo przy wejściu, kobiety mężczyznom przy zejściu.

Miłość jest sztuką sceniczną. Gdy kocha jedno – to tragedia, gdy oboje – to komedia... a więc zawsze dramat.

Miłość nie przysparza rozumu, rozum nie pomnaża miłości.

Miłość nie spóźnia się nigdy. Pojawia się znienacka, ale zawsze w odpowiedniej chwili.

Miłość pierwszą się liczy, pozostałe księguje.

Miłość tylko rodzi się bez powodu, zaś z wielu powodów umiera.

Miłość wymaga ofiar i dlatego robi z nas ofiary.

Moje „ja” tworzę w połowie własnym mózgiem i rękami, druga jego połowa tworzy się poza moimi plecami.

Można mieć zupełną rację, nie mając zupełnie racji. Wystarczy uzasadnić bezzasadność.

Można przywyknąć nawet do poważania własnej niegodziwości.

Mózg mój oszukuje, moje sumienie nie.

Mówić mądrze – to mimo wszystko bardzo proste i łatwe; mówić prosto – to o wiele mądrzej, ale i trudniej.

Myśleć możemy i globalnie, czynić zaś tylko indywidualnie.

Myślę, że nie ma myśli, która by nie przyszła już komuś – przede mną – na myśl.

Myśli, choć robią dziury w głowie, nie spadają przez nie na podłogę.

Myśl taka po głowie mi lata, że aby zmienić coś w świecie, nie trzeba od razu zmieniać świata.