– Toffik

Żył 5 lat

-¦- 17-12-2014

Odszedł mój Kochany Tofffiś .

Będzie mi Ciebie brakowało...

Zostaniesz w pamięci jako ten jedyny, niepowtarzalny, kochany.

Siedzę przy oknie rozmyślając, dlaczego czuję pustkę, dlaczego czuję żal, nie umiem pogodzić się z losem, dlaczego? Odpowiedzi szukam - nie tylko ja. Ten dylemat ma istot wiele, każdy będzie go kiedyś miał, Może dziś Ty,a jutro on? Kiedy i kto? Nikt tego nie wie.

Kiedyś.......

Jeśli mi odejść będzie trzeba, 

Bo odejść kiedyś musi każdy,

To nie daleko, nie do nieba, 

A tylko do najbliższej gwiazdy;

Aby jej blaskiem, jej promieniem.

Choć jeszcze nie wiem, jak to zrobię.

Słać Ci najczulsze zapewnienie,

Że moje serce jest przy tobie.

I choć nas dzielić będą lata, 

Bo wiesz, jak krótko żyją koty.

Postaram się do końca świata,

Zabliźniać rany twej tęsknoty..

Mrok czasem przesłoni jasną stronę życia i już smutek goni,radość nie zachwyca.Jak woda i ogień, tak się kręci droczy, przejmie cały dzień i nie da spać w nocy. Przychodzi nie w czas, lubi się zasiedzieć, oczy toną we łzach, trudno coś powiedzieć. Może mu się znuży, nadejdzie ukojenie, godzina się dłuży, to wielkie cierpienie. Niech już on nie gości i odejdzie precz.... wciąż chcemy radości a nie łez.