Teksty pochodzą z książeczki "Słoneczne promyki szczęścia" Phila Bosmansa.

Zanurz się w myśli autora, które przenikają nasze życie niczym słońce

i serdecznie zachęcają, by każdego dnia być szczęśliwym.

Prowadzą ku słonecznemu światłu.

"...wielu mówi, śpiewa o życiu, jego sensie... zastanawia się, po co to wszystko,

co jest na jego końcu...

staramy się to wszystko zrozumieć, pojąć,

próbujemy przyjąć takim, jakim w rzeczywistości nie jest..lub też jest..."

Żyj pełnią życia; inaczej popełniasz błąd.

Nie jest szczególnie ważne, czym się zajmujesz,

jeśli tylko masz życie w swoich rękach.

Bo jeżeli nie miałeś życia, to co miałeś?

- Co się raz straci, już jest stracone, nie zapominaj o tym.

Właściwa chwila to jest każda chwila, którą człowiek będzie miał szczęście przeżyć...

a więc żyj!

Kawałek życia został Ci włożony w ręce.

Twojego własnego życia.

Twoje umykające istnienie

każdego dnia dawane jest ci od nowa.

Czy naprawdę chętnie przeżywasz dzisiejszy dzień?

Czy go rozpoczynasz z ochotą?

Czy przyjmujesz niczym ołowiany ciężar,

który cię przygniata?

Nikt z ludzi nie potrafi tego zmienić, jedynie ty sam.

Nie ma bowiem na świecie nikogo, kto

mógłby ten dzień przeżyć za ciebie.

Przyjmij ten podarunek, a nie zapomnij,

że każdy dzień dany ci jest jak wieczność.

Abyś był szczęśliwy!!!!

Każdego dnia zaczynaj życie od nowa!!!

Życie znowu wstępuje w ciebie, gdy się dziwisz,

że każdego poranka pojawia się światło.

Jesteś szczęśliwy, ponieważ twoje oczy widzą,

twoje dłonie czują, a twoje serce bije.

Jesteś jak nowo narodzony, gdy zdajesz sobie sprawę,że żyjesz.

Jesteś nowym człowiekiem,

gdy czystym spojrzeniem patrzysz na ludzi i sprawy,

gdy potrafisz cieszyć się kwiatami na drodze

swojego życia. Ten, którego nic już nie potrafi

zachwycić, nigdy nie przeżyje cudu.

Przyjmij, co ci ten dzień przyniesie:

światło, powietrze i życie, uśmiech, płacz i zabawę.

Cały cud tego dnia

Aby być szczęśliwym, nie jest ważne, by wiele posiadać.

Istotnym jest, by mniej pożądać.

Wielu myśli inaczej. Są niezadowoleni z tym co posiadają.

Dlatego kupują kolejne rzeczy.

Rzeczy, których tak naprawdę wcale nie potrzebują.

Nie czyń tego!!

Będziesz miał jedynie coraz to więcej niepotrzebnych

przedmiotów i wcześniej czy później zauważysz,

że to wszystko nie uczyniło cię jednak szczęśliwym.

Bogaty i szczęśliwy nie jesteś wtedy, kiedy wiele

posiadasz,

lecz wyłącznie wówczas,

gdy potrafisz obejść się bez wielu rzeczy.

Szczęścia nie można kupić.

Miłości doznaje się bezpłatnie.

Bardziej niż pieniędzy potrzebujemy miłości,

bo dzięki niej można być szczęśliwym.

Istnieje na tym świecie jeden człowiek,

którego musisz naprawdę bliżej poznać.

Również wtedy, kiedy go całkowicie nie zrozumiesz.

Nie rozumiesz, dlaczego on robi to, a nie tamto,

dlaczego raz tak odczuwa, a kiedy indziej zupełnie inaczej.

Jest to człowiek, z którym musisz żyć na co dzień.

Ten człowiek siedzi w twojej własnej skórze.

Ty sam jesteś tym człowiekiem.

W sprawie szczęścia ogromne, a nawet największe

znaczenie ma fakt, by dobrze czuć się we własnej skórze.

Aby być szczęśliwym, musisz być wolnym.

Wolnym także od patrzenia i myślenia wyłącznie o sobie,

od chorobliwego przewrażliwienia,

od niecierpliwości i pożądania.

Najlepszym nauczycielem jest zwyczajne, codzienne życie.

Długie monotonne godziny, ciągle ta sama męcząca praca,

nieporozumienia i rozczarowania, choroby i kłopoty,

nie spełnione marzenia i nieuniknione starcia.

Wszystko to oszlifuje cię niczym diament.

Pod warunkiem, że potrafisz pogodzić się z tym.

Czasami jest to bolesne,

ale nie ma innej drogi do prawdziwego szczęścia.

Czasami wydaje nam się, że mieszka w nas

dwóch różnych ludzi.

Jeden, który wszystko doskonale czyni

i tego człowieka prezentujemy światu.

Jest też i ten drugi, którego się wstydzimy,

i tego ukrywamy.

W każdym człowieku istnieje coś takiego

jak wewnętrzny dysonans i niespójność.

Każdy chciałby być dobry, a jedynie dokonuje czynów,

których sam często nie rozumie.

Dlaczego tak jest? Dlatego, że człowiek nie jest Bogiem,

nie jest też aniołem, ani jakąś nad istotą, a jedynie małym

pielgrzymem w długiej, dalekiej drodze swojego życia.

Własne słabości czynią go wyrozumiałym

i łagodnym w stosunku do innych.

Ktoś, kto jest bezkrytyczny wobec samego siebie,

będzie twardy i niezdolny wczuć się w innych.

Nie będzie umiał nikogo pocieszyć, dodać odwagi

i wybaczyć.

Szczęście i przyjaźń tkwią tam,

gdzie ludzie są wrażliwi,

łagodni i delikatni w słowach,

i wzajemnie kontaktach.

Człowiek jest szczęśliwy wtedy,

kiedy nie ugania się za szczęściem

jak za motylem,

lecz jest wdzięczny za wszystko,

co dostaje.

Jeśli poszukuje szczęścia

zbyt daleko,

to ma sytuację podobną jak z okularami.

Nie widzi ich,

a ma je przecież na nosie.

Tak blisko!

Jakże możemy być kiedykolwiek szczęśliwi,

jeżeli zawsze wszystkiego

oczekujemy od innych?

Bóg dał każdemu człowieku coś,

czym potrafi innych uszczęśliwić!!!

Z książki: Człowieku lubię Cię.

Pociecha jest jak balsam na głęboką ranę,

jak oaza w bezbrzeżnej pustyni

i jak chłodna dłoń na twojej rozpalonej skroni.

Pociecha jest jak przyjazna twarz w pobliżu,

obecność kogoś, kto rozumie twoje łzy,

przysłuchuje się twojemu utrudzonemu sercu,

a w smutku i nieszczęściu pozostaje przy tobie

i pomaga zobaczyć światło gwiazd.

Życzę co odwagi,jaką ma słońce,

które codziennie od nowa wschodzi

nad wszelką nędzą świata.

Niektórzy po zapadnięciu zmroku

już nie potrafią uwierzyć w słońce.

Brakuje im tej odrobiny cierpliwosci,

aby doczekać nadchodzącego poranka.

Kiedy przebywasz w ciemnościach,spójrz w górę.

Tam czeka na ciebie słońce.

Ono nie omija nikogo.

Ciebie tez nie ominie, jeżeli nie schowasz się w cień.

Z każdym dobrym człowiekiem, który zamieszkuje ziemię,

wschodzi jakieś słońce.

Człowiek zadowolony oczekuje od życia nie więcej,

niż to życie mu dać może.

Zadowolony człowiek dokonuje cudów:

Niektóre problemy, które innych

całkowicie rujnują, usuwają mu się z drogi,

Człowiek zadowolony używa dni,

tak jak one jemu zostaną podarowane.

Kto zbyt wiele oczekuje i żąda,

ściąga na siebie ciemne chmury.

Sam tworzy sobie złe dni.

Niewidoczne anteny

Gdy słońce

w twoim życiu zgasło,

wówczas szukaj gwiazdy, którą Bóg

specjalnie dla ciebie zapalił.

Gdy stoisz z pustymi dłońmi,

wówczas wiedz, że Bóg wcale

nie wymaga od ciebie pełnych stodół.

Gdy drzwi twoich bliźnich zamknięte

przed tobą i nikt już na twoje pukanie

nie otwiera, wówczas nie odchodź w

zgorzkniałej rozpaczy. Bóg kocha cię

i gdzieś stworzył dla ciebie jakieś ludzkie serce,

by ci to powiedzieć.

Deszcz przestanie padać. Zimno przeminie.

W czyimś uśmiechu i czyjejś czułej dłoni

odczujesz, że znów jest wiosna i zaczniesz znów żyć.

Jeżeli musisz zanieść swoją wieść na pustynię,

gdzie nikt cię nie słucha, wówczas wiedz, że

Bóg ustawił niewidoczne anteny, które chwytają

każde słowo twojego serca i je ponad pustynny

krajobraz na skrawek ziemi przenoszą, gdzie

rodzi się nowy świat!