Nigdy nie trzymaj na siłę Tych, którzy chcą od Ciebie odejść.

Czasami lepiej jest zrobić miejsce dla Tych,

przy których oddycha się swobodniej...

Zatrzymałem się w czasie pomiędzy

Twoimi wargami, a koniuszkami palców.

Porwał mnie pęd powietrza, co uciekło z wydechem.

Żyję na granicy Ciebie i Twojego ciała.

Czuję na granicy Życia i obumierania.

Widzę na granicy Serca i ślepoty oczu.

Małe łez krużganki, toczące się po twarzy znikają wraz

z oddechem, co ciepłem je zabija. Palce u stóp, nos, oczy...

Oczy zamknięte, oczy ślepe, oczy niepotrzebne w obliczu Miłości.

Uszy głuche, uszy ciche, uszy bez zadania, odstające z czaszki.

Dotyk dłoni, zagubionej pośród dróg ciała.

Dotyk jedyna słuszna rzecz spośród wszystkich zmysłów...

Odłożyłem na bok sentymenty,

przestałem dręczyć się po nocach, zapomniałem kim dotąd byłem.

Odnalazłem w sobie wolę by odkrywać Nowy Świat.

Użalanie się nad sobą i brakiem

Kogoś Bliskiego nie miało sensu...