- Żeleński Boy Tadeusz

Władysław Bełza

Anioł

Kiedy się modlisz kochane dziecię,
To biały Anioł cieszy się z ciebie!
I dobrze tobie będzie na świecie,
Bo błogosławi cię Pan Bóg w niebie!
Ale gdyś krnąbrne, to łzy mu płyną,
Anioł się smuci i Pan Bóg smuci,
A już źle temu droga dziecino,
Kogo Aniołek Boży porzuci!
Więc bądź posłuszne przez dzionek cały,
By się nie smucił Aniołek biały.

Drzewo kwitnące

Złamana gałąź śliwy

u samego czarnego ramienia

jest jak poemat żywy

O bezowocnych marzeniach.

I jam drzewo, które życie więzi,

i w rękach się waszych szamocę -

nie łamcie moich gałęzi:

wszystko to są owoce.

Dajcie mi pachnąć bez słowa

- owoc mój słodki jest, wiecie?

Będziecie kiedyś żałować,

żeście zatruli mój kwiecień...

Pawlikowska-Jasnorzewska Maria

Marzec

Gdzie te koty

Za horyzontu daleką linią

Za horyzontu daleką linią
Tam, gdzie się wszystkie zbiegają drogi
Jasne obłoki po niebie płyną
A ludzkie serca nie znają trwogi

Za horyzontu daleką linią
Gdzie nie istnieje ból i tęsknota
Nikt nie głoduje i nikt nie płacze
Nikt też nie ginie dla garstki złota

Za horyzontu daleką linią
Szczęśliwe dzieci tańczą na łące
Owoce marzeń rosną na drzewach
I nawet nocą nie gaśnie słońce

Za horyzontu daleką linią
Mgła nie przesłania przepaści skraju
I nic nie przerwie nam niespodzianie
Naszej wędrówki drogą do raju

Ku horyzontu dalekiej linii
Z Tobą za rękę chcę iść wytrwale
I chociaż szlak nasz kręty i stromy
Wpatrzeni w siebie pójdziemy dalej

Henryk Rynkowski

Pozdrawiam serdecznie...

bądź przy mnie blisko

Poświatowska Halina,

bądź przy mnie blisko
bo tylko wtedy
nie jest mi zimno

chłód wieje z przestrzeni

kiedy myślę
jaka ona duża
i jaka ja

to mi trzeba
twoich dwóch ramion zamkniętych
dwóch promieni wszechświata

Choroba czwartej rano

Choroba czwartej rano 

Osiecka Agnieszka

 O czwartej rano, 
jak pożar, 
budzi mnie ból. 
Wstaję. 
Czepiając się ścian wchodzę do łazienki. 
Wątpię w istnienie Boga, 
dobrych ludzi, 
ciebie. 
Dzwonię do zegarynki. 
Jest.

Chciałeś

Chciałeś
Osiecka Agnieszka

 Chciałeś zabrać mnie nad morze, 
a zgubiłam się na lata, 
teraz muszę, mój ty Boże, 
wracać dookoła świata. 
Dookoła świata płynę, 
co za koszt i jaki kłopot, 
zamiast wtedy kupić bilet, 
prostą drogą pruć do Sopot... 
Cierniem jesteś w mej koronie, 
w mym uśmiechu - smugą smutku, 
czy ja kiedy cię dogonię, 
chociaż idziesz pomalutku?