Dla Ciebie ode mnie

Tak dalecy sobie i tak bliscy, W swych łódeczkach w życia oceanie, Wyglądamy jednej wspólnej wyspy, Która zwie się miłość lub kochanie. Tak spragnieni uczuć jak sieroty Chcemy wierzyć, że ktoś nas przygarnie. Lecą ku nam motyle-tęsknoty, Płoną w sercach czerwone latarnie. Gdy się złączą nieśmiałym dotykiem Nasze dłonie i coś poczujemy, Każdy szept się stanie głośnym krzykiem I już tylko dla siebie będziemy. A więc płyńmy miłości na przeciw By odnaleźć swoje przeznaczenie. Już nam w chmurach nowe słońce świeci, Co rozgoni samotności cienie.