Cztery wiersze o przyjaźni
|
| 2014-06-02, 10:25 PM |
Choć w życiu zakrętów tysiące
Choć w życiu zakrętów tysiące,
trudne wyzwania stawia los,
pamiętaj - po burzy wschodzi słońce,
a przy Tobie zawsze znajdzie się ktoś.
Niech uśmiech dotrzymuje Ci kroku,
jak śmiejesz się - zobaczą wszyscy!
Bądź jak światło, które o zmroku
jaśnieje i widać jak błyszczy.
Być po prostu człowiekiem
To wspaniałe:
być człowiekiem,
żyć!
Być po prostu człowiekiem,
patrzeć w niebo,
podziwiać chmury,
spoglądać na kwiaty,
kontemplować nocą gwiazdy.
Być jak dzieci, śmiać się, bawić, marzyć,
pracować, kochać, być zadowolonym - codziennie święto.
Po prostu żyć, być dobrym,
nie pragnąć mieć wszystkiego,
nie być zazdrosnym, działać wspólnie z innymi,
nie narzekać i nie skarżyć się.
Pomagać, pocieszać, być, gdy ktoś mnie potrzebuje.
Po prostu dlatego, że jest się człowiekiem, bliźnim,
że się żyje.
Czy wiesz o niebezpieczeństwie, które dziś zagraża?
Wszystko musi dobrze działać i się opłacać.
Ile to kosztuje, co da, do czego się przyda?
Wyliczamy dokonania, ceny, efektywność, produktywność.
Liczymy, wszystko musi dziać się szybko,
nie ma czasu.
I zapominamy, że piękno życia
można znaleźć w chwilach, w których nie liczymy,
w których jest się po prostu człowiekiem,
jest się szczęśliwym, że się żyje.
Ludzie żyją coraz dłużej, ale nie radośniej.
Wciąż jeszcze myślą, że szczęście człowieka polega na tym,
by mieć dużo, ze wszystkiego korzystać, żyć jak najdłużej.
Jak można być aż tak głupim!
Człowieku, broń się przed tym!
Nie jesteś maszyną,
jesteś czymś więcej niż tylko funkcją,
zawodem, pracą, zasługą.
Jesteś przede wszystkim człowiekiem,
by żyć, śmiać się i kochać,
by być świętem dla innych.
- Phil Bosmans
Bądź sobą samym
Było sobie kiedyś drzewo, w pięknym ogrodzie,
a wraz z nim jabłonie, pomarańcze, śliwy i piękne krzewy róży,
wszystkie bardzo szczęśliwe i zadowolone.
Wszyscy w ogrodzie byli radośni,
za wyjątkiem tego jednego drzewa, które pozostawało głęboko smutne.
Miało jeden problem: nie wiedziało, kim jest.
Jabłoń mówiła mu:
„Musisz się bardziej skoncentrować, jeśli spróbujesz,
wydasz smaczne jabłka, to bardzo łatwe”.
Krzew róży mówił:
„Nie słuchaj jej. Łatwiej jest wydać róże, i są ładniejsze”.
Biedne drzewo, zdesperowane, próbowało wszystkiego, co mu radzili,
ale nie udawało mu się być jak inni i powoli zaczynał się poddawać.
Pewnego dnia przybyła do ogrodu sowa, najmądrzejszy z ptaków,
i widząc biedne drzewo, zahuczała:
„Nie martw się, twój problem nie jest aż tak poważny,
to problem wszystkich bytów na ziemi.
Nie staraj się być tym, czym są inni.
Bądź sobą samym, poznaj siebie samego i aby tak było,
słuchaj swojego głosu wewnętrznego”.
A powiedziawszy to, sowa znikła.
Mojego głosu wewnętrznego?
Być sobą samym?
Poznać siebie? – biedne drzewo stawiało sobie pytania.
Nagle zrozumiało. I zamykając oczy i uszy, otworzyło serce
i wreszcie usłyszało głos mówiący:
„Nigdy nie wydasz jabłek, bo nie jesteś jabłonią,
ani nie zakwitniesz co wiosny, bo nie jesteś krzewem róży.
Jesteś dębem i twoim przeznaczeniem jest rosnąć coraz większym i bardziej dostojnym,
dawać schronienie ptakom, cień podróżnym,
piękno krajobrazowi.
Masz zadanie, misję, więc spełnij ją.
I drzewo poczuło się silne i pewne siebie,
więc zdecydowało się zostać tym, do czego było przeznaczone.
Szybko stało się podziwiane i szanowane przez wszystkich.
I dopiero wtedy ogród stał się całkowicie szczęśliwy.
Czy jest coś co jest proste,
a każdemu może sprawić przyjemność?
Tak, dwa krótkie słowa: Lubię Cię!
Miło je usłyszeć tak po prostu,
bez specjalnej okazji...
Bo lubić, to okazywać akceptację,
to chcieć spotykać się,
być z drugą osobą,
to wspierać w potrzebie,
okazywać dobre serce,
rozumieć bez słów.
A spotkać ludzi,
którzy czują to samo co my
i tak samo odbierają świat
to największe szczęście na ziemi.
- Jan Nepomucen Kamiński
|
|
|
|
|
Kategoria: Przyjaźń | Dodał: fiolka
|
| Wyświetleń: 630 | Pobrań: 0
| Rating: 0.0/0 |
| Liczba wszystkich komentarzy: 0 | |
|
|
|
|
|
Smak chwil
