Przychodzi taki okres, gdy cały

czas czujesz w sobie smutek...

Nie obchodzi Cię żeby coś zrobić...

Możesz cały dzień leżeć w łóżku i myśleć.

Myśleć jak było kiedyś. Nie możesz tego znieść,

że to wszystko to Twoja wina.

To wszystko spieprzyłeś...

Nie obawiaj się porażki, próbuj a

może uda ci się wyjaśnić wszystkie niesnaski,

lepiej spróbować niż żałować,

bo będziesz miał żal sam do siebie że pozwoliłeś aby

los zakpił sobie z ciebie. Jeśli czegoś naprawdę

będziesz chciał nie zniechęcisz się

choćbyś drogę cierniami wyłożoną miał.

Lepiej próbować i błądzić niż nie robić niczego,

bo to oddala cię z każdym dniem od upragnionego celu.

Kieruj się Sercem a reszta przyjdzie sama i

otworzy się przed tobą dotychczas zamknięta

na cztery spusty brama.

Najważniejsze jest to co siedzi w tobie,

tylko ty najlepiej potrafisz pomóc samemu sobie,

zaraź innych swoim entuzjazmem, nie marazmem.

Nie opłakuj przeszłości bo zaniedbasz coś z teraźniejszości.

Nie bądź przeszkodą sam

dla siebie i nie pozwól aby inni źle traktowali ciebie.

Zachowuj się asertywnie nigdy naiwnie i agresywnie...

Są chwile, które zmieniają Człowieka na Zawsze...