… Chciałabym żyć po cichu. Bezszelestnie. Jed­nym oddechem.

Tu i z powrotem. W mgnieniu oka. Z lek­kością gęsiego piórka. Z hu­kiem spa­dające­go ka­mienia z serca. Z siłą wal­ki o przetrwanie. Chciałabym um­rzeć w sześćdziesiątej pier­wszej se­kun­dzie minuty. O półno­cy w dzień. W najgłośniej­szym dźwięku ciszy.

- Meedea