Moje uczucia były nieskazitelnie czyste
Jak błękit nieba
Czas tak szybko mija...
I niczego już nadrobić się nie da
Chciałabym kiedyś popłynąć z obłokami
Do miejsca w którym bylibyśmy sami
Muzyką miłości niesiona
Taka rozanielona
Wciąż żyję jak zahipnotyzowana
Marząc o szczęściu od zmierzchu do rana
Powiewem wiatru cię całuję
Promykami słońca cię obejmuję
Czułe zaklęcia szepczę ci do ucha
W nadziei że mnie wreszcie wysłuchasz
Stworzyłam cię na obraz mego marzenia
A ciebie wciąż nie ma

/Chantalie/