Dziś w błękicie zagubiony
Zamek marzeń Ci przesyłam,
Barwą liści znaczę drogę,
Byś trafiła tam – gdzie byłem!
Spójrz na słońce, jego błyski
Ktoś wysypał niosąc z sobą,
Dobre słowa, skarby myśli,
Chcąc podzielić się tym z Tobą!
Droga jest długa – idźmy razem…
Droga jest trudna – pomagajmy sobie wzajemnie…
Droga jest pełna radości – dzielmy się się nią….
A dzień będzie piękny jak barwy lata…

Sednem sprawy jest to, że szczęśliwe małżeństwa oparte są na głębokiej przyjaźni. Rozumiem przez to wzajemny szacunek i cieszenie się towarzystwem drugiej osoby

- Gottman.  

Jeśli związek dwojga ludzi ma dobrze funkcjonować, ktoś musi podejmować ostateczne decyzje. Rolę tę powierzono mężowi. Nie upoważnia go to jednak do tyranizowania rodziny. Nie powinien też uchylać się od swoich obowiązków, gdyż w ten sposób utrudnia żonie darzenie go szacunkiem i przerzuca na jej barki niepotrzebne ciężary. Mąż ma się usilnie troszczyć o żonę i szanować ją jak o najbliższego i najbardziej zaufanego przyjaciela.

„Mąż powinni tak miłować swoją żonę, jak własne ciało”.

Prawdziwie kochający mąż ceni zalety i umiejętności żony i szanuje jej zdanie, zwłaszcza w kwestiach dotyczących wszystkich domowników. Nie upiera się przy swoim tylko dlatego, że jest głową rodziny.

Kobieta nie jest po to, żeby była kopią albo rywalką mężczyzny, ale żeby z nim współpracowała. Razem powinni podejmować wszystkie decyzje .

Aby umożliwić kobiecie wywiązywanie się z jej roli,  odpowiednio jest wyposażona — pod względem fizycznym, psychicznym i emocjonalnym. Kiedy żona mądrze i z miłością korzysta z tych darów, ma ogromny wkład w to, że małżeństwo jest udane, a mąż czuje się zadowolony i kochany. Takie kobiety są cenne i godne pochwały.

Dlatego też to głównie zależy od kobiet,

jaki nastrój będzie panował  w domu.

Dla mężczyzny dom jest miejscem odpoczynku, dla kobiety

– miejscem pracy.

Wiele książek o małżeństwie podaje mnóstwo zasad, jak ma zachowywać się kobieta, a jak mężczyzna w różnych sytuacjach. Tłumaczą psychologię obu płci oraz zasady relacji damsko-męskich. Gdy wykorzystamy je bez właściwego zrozumienia mogą powodować manipulowanie drugą osobą i granie na jej emocjach. Wtedy cały związek staje się farsą.

Ważne jest, by ze sobą szczerze rozmawiać, dyskutować zasady funkcjonowania związku, mówić o wzajemnych obowiązkach i odpowiedzialnościach.

Nawet jeśli tylko jedna ze stron zacznie działać właściwie, partner może podchwycić nastrój. Przypuśćmy, że kobieta będzie tolerować wybuchy męża, witać go miłymi słowami i zachowywać się bezradnie, mężczyzna natychmiast poczuje się jej zobowiązany, w jego sercu zrodzi się pragnienie dania opieki i schronienia. Z drugiej strony, gdy mąż będzie kontrolował swe zmysły, działał z chłodną głową i odpowiedzialnie, każda żona zechce za nim podążać i obdarzać szacunkiem.

Chcąc wprowadzić nastrój w codziennym życiu, najlepiej, by panował on cały czas. Gdy raz będziemy pamiętać o zasadach, a później znów z nich rezygnować, efekt będzie również mieszany. Nie należy się jednak zniechęcać, gdyż zdążamy we właściwym kierunku.

Dawniej dziewczęta i chłopcy wchodzili w związek małżeński bez balastu złych doświadczeń. Wokół widzieli przykłady szczęśliwych rodzin, sami zaznali domowego ciepła ze strony rodziców, mogli zatem z ufnością i nadzieją rozpocząć życie małżeńskie.

Dziś sytuacja przedstawia się inaczej. Każdy widział rozpadające się rodziny, oszukane kobiety i wystrychniętych na dudka mężczyzn. W domu również nie wszyscy otrzymali opiekę i schronienie. Dlatego do małżeństwa podchodzimy z wielką rezerwą i tysiącem obaw. Dopóki obawy te nie zostaną rozwiane, dopóty nie można mówić o udanym małżeństwie. To co dawniej osiągano na samym początku związku, dziś może zająć wiele lat.

By zbudować wzajemne zaufanie, warto wiedzieć jakich rzeczy obawia się druga strona. Kobieta szuka bezpieczeństwa i ochrony. Boi się, że mąż okaże się egoistą i wykorzysta ją do zaspokajania własnych potrzeb i ostatecznie zostawi, gdy nie będzie mu już potrzebna. Tak wiele kobiet zostaje służącymi swych pozbawionych uczuć mężów. Ten obraz nie napawa optymizmem i zwiększa brak zaufania. „Jaki on jest naprawdę? Może tylko udaje? Czy będzie kochającym mężem, czy myślącym jedynie o sobie despotą?” — te wątpliwości nie pozwalają kobiecie od razu oddać swego serca i uczuć mężowi. Mężczyzna natomiast pragnie docenienia i wierności. Wokół siebie dostrzega kobiety uganiające się za przelotnymi miłostkami i przyprawiające rogi swym potulnym mężom. Największa obawa mężczyzn — „Czy żona będzie mi wierna, czy jej słodkie słowa nie są jedynie grą, poprzez którą chce mnie owinąć wokół swego palca?”

Tak naprawdę boimy się być oszukani i zranieni w swych uczuciach, wykorzystani przez współmałżonka, którego wcale nie obchodzimy.

Wiedząc o tym, od początku powinniśmy zapewniać o naszych dobrych intencjach i działać pozbywszy się egoizmu. Pomagając sobie nawzajem w swych obowiązkach, stopniowo budujemy konto zaufania. Im więcej rozczarowań ktoś przeżył, tym dłużej uczucie będzie się rozwijać.

Prawdziwa miłość to nie pierwsze zauroczenie, lecz uczucie, jakie buduje się krok po kroku i rozkwita czasem po wielu latach.

Są trzy elementy, które decydują o przyszłości związku

1.     podobieństwo — partnerzy muszą do siebie pasować pod względem wieku, charakteru i usposobienia. Powinni się wzajemnie rozumieć, dzielić podobne zainteresowania i cele w życiu — innymi słowy mieć płaszczyznę, na której będą mogli się porozumieć;

2.     wzajemna atrakcja — jest to ważny czynnik pozwalający nie dostrzegać wad drugiej strony. Związek nie może opierać się jedynie na intelekcie, gdyż nie da nam smaku prawdziwego małżeństwa i ostatecznie czegoś nam będzie brakować. Atrakcja ta bazuje na przyjaźni, docenianiu cech charakteru i intelektu partnera. Na tyle na ile jest to potrzebne, by umysł był zadowolony i spokojny, partner powinien również podobać się nam cieleśnie. Szczególnie istotne jest, by kobiety zakochane były głęboko, najlepiej pierwszą miłością, wtedy ciężko im oddać swe serce komuś innemu;

3.     poważna deklaracja — najważniejszy element. Nawet gdy dwa poprzednie nie są spełnione, ale osoby są poważne i odpowiedzialne, to pomimo trudności i niezgodności zdołają pomyślnie kontynuować związek. Kto zdecyduje się kroczyć ścieżką życia rodzinnego, powinien traktować je jako swój życiowy obowiązek . Małżeństwo to poświęcenie się drugiej osobie, oddanie jej połowy ciała i dzielenie się wszystkim co posiadamy. Wymaga to stałości i poważnej deklaracji, w innym wypadku, skoro tylko pojawią się problemy, będziemy chcieli wszystko porzucić.

Porady dla kobiet.

1.     Zaakceptuj go takim jaki jest, skup się bardziej na jego mocnych stronach, a nie słabościach. Nie próbuj go zmieniać, to rani wrażliwe męskie ego. Mężczyzna może zmienić się dla kobiety, którą kocha, lecz ta idea musi wyjść od niego.

2.     Podziwiaj jego męskie cechy, nigdy nie rań jego wrażliwej męskiej dumy. Jest tak delikatna, że mąż nie toleruje, gdy żona ośmiesza go czy lekceważy. Mężczyźni bardziej potrzebują czuć się podziwiani niż kochani, kobiety zaś bardziej chcą być kochane niż podziwiane.

3.     Dodawaj mu otuchy i bądź czuła, gdy jest zmęczony lub zniechęcony. Uczyń go najważniejszą osobą w swym życiu. Istotny moment dnia — mąż wraca z pracy, gdzie ktoś mógł zranić jego dumę lub po prostu jest zmęczony, w domu szuka ukojenia i spokoju. Gdy przeżywa poważny kryzys w swej pracy zawodowej, wspieraj go, pokaż, że masz do niego zaufanie i wierzysz w niego, to czyni cuda. Nie próbuj przejmować pałeczki, niech zawsze czuje się szefem.

4.     Rola twojego męża, jest prowadzić cię i utrzymywać. Pozwól mu to robić. Mąż zawsze czuje się lepiej jako mężczyzna, gdy wie, że żona polega na nim. On jest przewodnikiem, utrzymującym i obrońcą, rola żony to asystować mu, być matką i panią domu.

5.     Mężczyzna wielce podziwia pogodę ducha, łagodność i dobroć żony. Chce, by była jego lepszą połową. Zadbaj również o swój wygląd i zdrowie. Cechy, które są atrakcyjne dla mężczyzn: świeży wygląd, zadbane włosy, błyszczące oczy, radosny głos, ożywienie, optymizm.

6.     Twoja rola,jest być matką i opiekunką domowego ogniska. Rób to z radością. By nie czuć się znudzoną domowymi obowiązkami, zaprzyjaźnij się i spotykaj z kobietami w podobnej sytuacji życiowej. Żony potrzebują przyjaciółki, z którą mogą porozmawiać od serca, mężowie nie zdołają im tego zastąpić. Kobiety mogą wypowiedzieć około 50 tysięcy słów zanim się zmęczą mówieniem, mężczyźni zaś tylko 25 tysięcy. Inna rzecz to zorganizowanie. Każdy mąż chętnie wraca do czystego, pachnącego domu, w którym posiłki są zawsze na czas.

7.     Kobiecość zachwyca mężczyznę, a poleganie na nim zwiększa jego uczucie. Najlepszy obraz kobiecości to mała dziewczynka, innymi słowy takie cechy jak dziewczęcość, łagodność, niewinność i poleganie na mężczyźnie jako opiekunie. Istotny jest uśmiech i słodkie słowa. Można delikatnie przekomarzać się z mężem na osobności, ale nigdy nie wyśmiewać się z niego w większym towarzystwie. Proś go o pomoc w męskich sprawach.

8.     By dostać od męża to, co ci potrzebne, poproś go o to jak córeczka prosi ojca. Krótko mówiąc uśmiechnij się i poproś go ładnie. Wtedy czuje się panem. Nie próbuj sugerować, podpowiadać, domagać się czy wykłócać o coś. W większości przypadków to zupełnie nie działa. Nie warto też przesadzać z odmawianiem sobie wszystkiego. Mąż lubi zadowalać żonę. Dziękuj mu za wszystko z uśmiechem i radością. Twoje zadowolenie jest dla niego nagrodą. Dawaj mu rady tylko wtedy gdy o nie prosi i zawsze w nastroju wyrażania swych uczuć czy upodobań, a nie konkretnych sugestii. Okazuj gniew podobnie jak dziecko. To rozbraja mężczyznę. Nie krzycz, nie kłóć się ani tym bardziej nie przeklinaj — to zbyt męskie. Możesz nieco wyolbrzymić problem lub rozpłakać się, to trafia do serca mężczyzny.

Porady dla mężczyzn

1.     Praw komplementy żonie i zapewniaj o swej miłości. Kobiety bardziej potrzebują czuć się kochane niż podziwiane, a mężczyźni odwrotnie.  Obdarowuj prezentami, nawet drobnymi — dla kobiety są ważnym elementem wyrażania uczuć.

2.     Twoja rola,  to prowadzić żonę, utrzymywać  i chronić ją. Bądź odpowiedzialny i konsekwentny w swym działaniu. Wykonuj swe obowiązki, nawet gdy pojawią się trudności. Tylko wtedy gdy żona będzie czuła, że się nią opiekujesz, będzie chciała polegać na tobie i za tobą podążać.

3.     Rola żony, jaką dał jej Bóg to być matką i opiekunką domowego ogniska. Doceniaj każdą rzecz wykonaną przez żonę dla ciebie. Nie traktuj tego jako rzecz oczywistą. Okaż zainteresowanie — zapytaj jak minął dzień, jak została ugotowana dana potrawa.

4.     Podkreślaj rolę i kierownictwo żony w domowych obowiązkach. Nie nadużywaj swej silniejszej dominującej pozycji, nie wykorzystuj jej np. w sytuacjach konfliktowych.

5.     Słuchaj żony z empatią, tzn. wysłuchaj gdy tego pragnie, nie proponuj od razu rozwiązań problemu. Bądź czuły i opiekuńczy.

6.     Bądź stały w swych zasadach, nie idź na kompromisy. Kontroluj zmysły, szczególnie atrakcję do kobiet, inaczej stracisz wszelki szacunek żony.

7.     Podejmuj stanowcze męskie decyzje, miej jasno określone cele, do których zmierzasz. Dziel się planami z żoną i pytaj ją o opinię czy radę.

8.     W jakiejkolwiek sytuacji się nie znajdziesz, zawsze dawaj lepszą część żonie, sobie zostawiając gorszą.

Żoną jest ta kobieta, w towarzystwie której mąż czuje się zadowolony i spokojny...

Gdy trawią cię smutki życia, dwie rzeczy sprawią ci ulgę, a są to: dzieci, żona ...

Ta kobieta jest prawdziwą żoną, która jest czysta, doświadczona, cnotliwa, miła dla męża i prawdomówna.

Głupcy są zazdrośni o uczonych, biedacy o bogatych, kobiety niewierne są zazdrosne o kobiety cnotliwe, a brzydkie o piękne.

 ''Udany związek to nadzieja, zaufa­nie i tęskno­ta ''

''Kobieta jest  jak kwiat tylko potrzebuje troskliwego ogrodnika.''

Zaś zaz­drość, która prze­radza się w ob­sesje,

wca­le nie jest do­wodem miłości.

Niszczy miłość i przy­jaźń, a prze­de wszys­tkim budzi niechęć i nienawiść. 

Bo praw­dzi­wa Miłość nie ma nic wspólne­go z zazdrością.

Daj  to do przeczytania swojemu partnerowi /partnerce.

Napisz w komentarzu jakie masz rady na udany zawiązek  .