Dwa jakieś kwiaty...

Dwa jakieś kwiaty na nieznanej łące

Znęciły razem w jedno nas ustronie...

Dwie jakieś gwiazdy, ku sobie ciążące,

Na jedno ciche nas zwiodły błonie...

Dwie jakieś piosnki, zbłąkane w tumanie

Na jednej harfie gdzieś załkały złotej...

Dwie zorze budzić przyszły nas w zaranie -

Rozlśnione w jeden smętny dzień tęsknoty...

Dwa słońca zaszły ponad ciemną drogą,

Gasnącym szczęścia krwawiąc się obrazem.

Dwa meteory błysły nam złowrogo -

I w jedną otchłań nas uniosły razem!...

B. Adamowicz