♦♦থৡৣথ ______________  থৡৣথ♦♦

♦♦থৡৣথ Uśpiony świat  থৡৣথ♦♦
W ogrodzie myśli rosną marzenia,
księżyc tu pisze nocami baśnie.
Niebo gwiaździste daje natchnienie,
gdy migot świateł w oknach pogaśnie.
Tęsknoty snami są uskrzydlone
gdy z pragnieniami tańczą walczyka.
Uśpiony świat zastygł w bezruchu
i nie czujemy jak czas umyka.
Ucichły nawet miłości skrzypce,
tylko oddechy muskaja ciszę.
Noc rozwiesiła tam snów hamaki,
zdziwione serca szczęściem kołysze.
Ranek przywita nową nadzieją,
jeśli do życia nie braknie tlenu.
Niech nam przyniesie radosne chwile,
trochę podobne do tych z Edenu.
Życiowe łąki, uczuć dywany
niech przyozdobi trzepot motyli,
kiedy zawita czerwcowe słońce,
a jasny dzionek znów drzwi uchyli.

♦♦থৡৣথ ______________  থৡৣথ♦♦