Chciał bym być wiatrem w Twoich włosach.

Układać je w cudowne puszyste fale.

Muskać lekkim powiewem usta Twoje.

Objąć Cię mocnym podmuchem i unieść gdzieś w dalekie kraje.

W podróży snuł bym Tobie wiersze o miłości dwojga ludzi.

Słuchał bicia Twego serca chłodnym podmuchem czoło studził

W duszne i upalne noce,pieścił chłodnym tchnieniem,Twoje rozpalone ciało.

A rankiem budził cichym ciepłym szelestem,

Że kocham Cię,że zawsze dla Ciebie jestem.

Chciał bym być wiatrem,który w sukni Twej fałdy poukłada.

Wiatrem,który w smutnych chwilach,psotą Cię rozweseli.

Do snu będzie lekko kołysał i miłością łoże wyścieli

By smutki odpędzić do rymu będzie gadał.

Pragnął bym być szaloną wichurą.

Co odpędzi nocny zły sen i Twą myśl ponurą.

Pocałunkiem wygładzi gniewem zmarszczone czoło.

Chciał bym być wiatrem siejącym miłość i szczęście w koło.

I choć wiatr nie ma twarzy.

I nikt nie wie jak wygląda.

Ty jedna byś wiedziała,że dla Ciebie jestem.

I tylko na Ciebie spoglądam.

Adam Konaszewski.