Nie pozwól się zatopić

 

Nadmiar zajęć jest jedną z największych plag współczesnego świata. Człowiek ma zbyt wiele do roboty

i chciałby mieć udział we wszystkim.

Ponieważ nie ma dość czasu,

aby dać sobie z tym radą, gubi się, pozwala się „zagonić”,

na skutek czego ulega przeinaczeniu,

staje się rozdrażniony lub zniechęcony.

 

Ostatecznie staje się nieznośny, udręczony,

czyni nie to, co chciałby;

to, co robi, robi połowicznie.

 

To jest groźne, na to trzeba znaleźć sposób.

Pomóc tu może odrobina samoopanowania,

przeorganizowanie życia

a przede wszystkim spojrzenie wiary w stosunku do życia.

 

- Jestem przeciążony!

Nigdy tak nie mówić,

nigdy nie pozwolić tak mówić,

nigdy w ten sposób nie myśleć – mógłbyś w to wreszcie uwierzyć,

a to stałoby się twoim nieszczęściem.

 

Ludzie wybitni potrafią w czasie dziesięciokrotnie krótszym

dokonać dziesięć raz więcej niż my.

Dlaczego?

Umieją się właściwie podzielić.

Chronią i bronią swego spokoju,

lub też potrafią go zawsze na nowo odzyskać;

każdemu zadaniu poświęcają się całym sobą.

 

- Nie pisz w liście:

„Nie mam nawet paru minut dla siebie, dlatego piszę tylko kilka słów… a tak bardzo chciałbym…” itd.

Pisz od razu tych parę słów; po prostu: zyskasz na czasie

i zachowasz swój spokój.

 

- Nie mów do niespodziewanego gościa:

„Mam dla ciebie, tylko małą chwilkę,

nawet cię nie zapraszam do wnętrza…”

i nie każ mu czekać cały kwadrans,

podczas gdy zajmujesz się czymś innym.

Przyjmij go, pozwól mu zająć miejsce

i poświęć mu dziesięć minut z całym spokojem.

Pozwól, by miał wrażenie, że masz dla niego czas.

 

- Prosi cię ktoś o spotkanie?

Nie zaczynaj od zastrzeżeń „to niemożliwe, jestem tak zajęty…” itd., by wreszcie jednak wyznaczyć jakiś termin.

Powiedz raczej z uśmiechem:

„ależ tak, chętnie, i podaj pierwszy wolny dzień,

nawet gdyby miał być odległy”.

 

- Jeśli ci już kilkakrotnie powiedziano:

„nie miałem odwagi narzucać się, wydawałeś się bardzo obciążony”

to znaczy, że sprawa jest poważna;

bo wielu przyszło i poszło, i nic nie powiedziało,

a może właśnie tego dnia bardzo im byłeś potrzebny.

 

- Nie ma się zaufania do człowieka zbyt zabieganego,

przewiduje się, że nie można liczyć na dobre przyjęcie:

on się aż przelewa!

Jeśli chcesz żyć z ludźmi jak brat

pozostawiaj swoje drzwi zawsze otwarte

i gotowy do przyjęcia gościnny pokój,

by móc przyjąć przechodzącego.

 

- Masz wiele czasu do swej dyspozycji,

ale ty zużywasz go na trwonienie czasu.

 

- Nigdy ci się nie uda zyskać na czasie, robiąc kilka rzeczy naraz…

 

Powtarzaj sobie nieustannie:

W tej chwili:

 

    *      mam przyjąć tylko jednego człowieka, tego właśnie,

           który teraz przyszedł,

    *      mam do napisania tylko jeden list, ten właśnie, który piszę,

    *      mam do zrobienia tylko tę jedną rzecz, którą właśnie robię;

 

okaże się, że będziesz działał o wiele prędzej, lepiej

i ze znacznie mniejszym zmęczeniem.

 

- Spać, odprężyć się – to nie jest stracony, lecz odzyskany czas. Każdy człowiek ma inny apetyt.

Musisz znać swoje potrzeby i przyznać sobie to,

co ci jest potrzebne, by zachować równowagę i spokój.

 

    *      Nie bierz zbyt mało, bo będziesz niedożywiony,

    *      i nie za wiele, staniesz się żarłokiem.

 

A jeśli mimo to jesteś przeciążony pracą?

Oddaj swój sen i wypoczynek Panu,

i odpoczywaj spokojnie,

nie tracisz swego czasu.

 

- Czas jest pięknym darem Boga.

On zresztą zażąda ścisłego z niego rozliczenia.

Ale bądź spokojny, Bóg nie jest złym ojcem.

Nie stawia zadań, nie dając równocześnie możliwości ich wypełnienia.

 

Zawsze ma się dość czasu na wykonanie tego, co zlecił nam Bóg.

 

- Gdy tak bardzo braknie czasu, by wykonać wszystko

zatrzymaj się na chwilę i módl się.

W obecności Bożej podziel swój czas.

 

Czego – najuczciwiej patrząc – wykonać nie możesz,

to zostaw, nawet gdyby ludzie tego od ciebie domagali się

i nie chcieli zrozumieć.

 

- To On, Bóg nie kazał ci podjąć tego obowiązku.

Odtąd nigdy nie będziesz miał zbyt dużo pracy.

 

- Gdy już poznałeś, czego Bóg od ciebie wymaga,

zostaw wszystko inne

i całkowicie poświęć się temu zadaniu;

w nim Bóg czeka na ciebie,

teraz,

właśnie tam i nigdzie poza tym.