Tarczniki
to owady wysysające soki, czym stopniowo osłabiają rośliny. Wyglądają jak małe różnokolorowe grudki (zwykle brązowe, ale niektóre gatunki są szaro białe, brązowe, czerwonawe, czarne lub nawet przezroczyste). Zazwyczaj można je znaleźć na łodygach lub spodzie liści. Różnią się między sobą wielkością - od 1mm do 6mm....
Nie prowadzą one najbardziej ekscytującego życia, ale właśnie na tym polega ich siła. Owad ten musi wykonać nie mały wysiłek, aby znaleźć kilka milimetrów miejsca do życia, w którym będzie mógł pobierać pożywienie i zagwarantować kolejnym pokoleniom bezpieczny byt. Należące do grupy czerwców tarczniki i miseczniki są o tyle trudne do zwalczania, że zauważamy je dopiero wtedy, kiedy ich larwy są już ukryte i zabezpieczone twardymi, brązowymi tarczkami. Miseczniki mają tarczki podłużne i wypukłe, a pancerze są stwardniałą skorupą ich grzbietu. Tarczniki są okrągłe i bardziej spłaszczone, a siedząca pod tarczką samica nie jest z nią związana. Owady te najlepiej rozwijają się w ciepłym i suchym mikroklimacie. Zainfekowane przez nie liście żółkną i stają się przebarwione. Zakażone rośliny stopniowo tracą swój wigor. Jak większość innych szkodników żywiących się sokiem z roślin wydzielają spadź. Prowadzi to do zbierania się nieestetycznego osadu na liściach, który blokuje dopływ światła do rośliny – a to prowadzi do jej szybkiego uschnięcia.
Ponieważ tarczniki są odporne na insektycydy kontaktowe, najlepsze wyniki w walce z nimi można osiągnąć stosując systemowe środki owadobójcze. Opryskiwanie jest często o wiele bardziej skuteczne. Małe kolonie mogą być kontrolowane poprzez częste wycieranie rośliny wilgotną szmatką lub gąbką. Najlepsze jednak rezultaty osiągniesz stosując środki działające systemicznie, czyli takie, które wnikają w głąb rośliny i krążą wraz z jej sokami. Zabezpieczamy tym samym roślinę od wewnątrz na okres aż do 21 dni.
Przed rozpoczęciem kuracji preparatem zawsze należy sprawdzić, czy środek owadobójczy jest dopuszczony do stosowania w uprawach jadalnych.
