Sierpień to doskonała pora, by w ogrodzie założyć małą

plantację truskawek,albo odmłodzić starą. A więc:

sadzimy truskawki.

Truskawki są bylinami, czyli trwałymi roślinami zielnymi, które na zimę tracą liście. W ziemi pozostają korzenie, a tuż nad nią pąk (zwany serduszkiem), z którego na wiosnę wyrosną liście i kwiaty .

W sierpniu wegetacja truskawek wciąż trwa, dlatego młode rośliny, posadzone na przełomie lipca i sierpnia, zdążą się dobrze ukorzenić i przygotować do pierwszej zimy na nowym miejscu. Im wcześniej przystąpimy do tych zabiegów, tym lepiej, bo młode rośliny, posadzone w tym terminie, już w przyszłym roku mogą wydać owoce.

Jeśli będziemy zwlekać z sadzeniem do września, owoce będziemy jeść dopiero za dwa lata.

Sadzonki

Truskawki tworzą rozłogi, a na ich końcach małe rośliny, które w zetknięciu z podłożem szybko wytwarzają korzenie. Po odcięciu od rozłogów, mamy gotowe, ukorzenione sadzonki. To właśnie one stanowią materiał do rozmnażania truskawek. Jeśli wcześniej je przygotowaliśmy, teraz odcinamy je od roślin matecznych i sadzimy na zagonku.

Kto nie przygotował sadzonek we własnym zakresie, może je kupić u producenta w szkółce, w centrum ogrodniczym , albo zamówić przez internet. Sadzonki powinny być zdrowe (bez plam i innych uszkodzeń na liściach), mieć zwarty pokrój i ładnie wykształcone korzenie.

Przygotowujemy podłoże

Gleba dla truskawek powinna być dobrze uprawiona. Idealnie byłoby, gdyby właściciel ogrodu pomyślał o tym rok wcześniej i już ubiegłej jesieni przekopał grządkę z obornikiem. Jeśli tego nie zrobił, to teraz, bezpośrednio przed posadzeniem truskawek, powinien wymieszać glebę z dużą ilością kompostu.

Truskawki korzenią się głęboko, jeśli więc teren jest podmokły, zrezygnujmy z niego, albo usypmy dla truskawek podwyższony zagon z ziemi ogrodowej i kompostu.

Gdy gleba jest zwięzła, trzeba ją rozluźnić przez dodanie torfu, piasku lub dobrze przerobionego kompostu. Na zbyt piaszczystym podłożu, truskawki źle rosną, bo ono łatwo przesycha. Trzeba je wzbogacić w próchnicę i trochę gliny.

Jeśli na grządce rosną chwasty wieloletnie, takie jak perz lub podagrycznik, musimy je wyrwać wraz z kłączami. Aby na przyszłość ograniczyć rozwój chwastów, warto wyściółkować podłoże słomą. Inne rozwiązanie, to wyłożenie całego zagonka czarną agrowłókniną, która ogranicza dostęp światła do wyrastających chwastów, ale przepuszcza wodę. Robimy to przed posadzeniem truskawek.

Agrowłoknina i słoma nie tylko ograniczają wzrost chwastów, ale też dzięki nim owoce truskawek dojrzewają na suchym podłożu, co w dużym stopniu chroni je przed gniciem.

Sadzimy

Na przygotowanym zagonku wyznaczamy linie rzędów co 40-50 cm. W rzędach rośliny rozmieszczamy co 20-30 cm. W takiej rozstawie, na zagonku o powierzchni 10 m kw. zmieści się 80-100 roślin.

W agrowłókninie robimy otwory na sadzonki, nacinając ją na krzyż. Teraz kopiemy dołki pod każdą roslinę z osobna. Powinny być na tyle głębokie, by korzenie sadzonek zmieściły się w nich bez podwijania.

Jeżeli sadzonki podczas transportu trochę przeschły, trzeba je namoczyć.

Należy też zwrócić uwagę, by po posadzeniu sadzonki pąk (tzw. serduszko) znalazł się tuż nad powierzchnią ziemi. Gdy go przysypiemy, będzie się słabo rozwijał, a gdy będzie zanadto wystawał, może przemarznąć.

Rośliny po posadzeniu dokładnie podlewamy. Podczas najbliższych tygodni dbamy, by truskawki przez cały czas miały wilgotne podłoże. Ziemię regularnie odchwaszczamy.

Na jednym miejscu truskawki mogą rosnąć przez 3-4 lata. Potem plantację trzeba odmłodzić - wykopać rośliny, oddzielić młode, ukorzenione sadzonki, wyrosłe na rozłogach i posadzić je na nowym stanowisku.

Odmiany dla amatorów

Zawsze warto posadzić w ogrodzie kilka odmian truskawek - wcześniejszych i późniejszych. Podczas , gdy jedne kończą owocowanie, następne zaczynają. Daje to nam szansę na cieszenie się owocami przez cały truskawkowy sezon, czyli od końca maja do około 20 czerwca.

Ważnym kryterium doboru jest także odporność odmian na szarą pleśń, białą plamistość i inne choroby. Wszak w ogródku chcemy używać jak najmniej środków chemicznych.

No i nie mniej ważne są walory smakowe danej odmiany, a także jej plenność.

Oto kilka odmian najbardziej odpornych na choroby:

-'Hokent' - wczesna, rodzi owoce o stożkowatym kształcie. Daje średnio obfite plony.

-Kent - wczesna, ma duże owoce, plenna, odporna na mróz.

-Eklan - średnio wczesna, daje owoce średniej wielkości, bardzo smaczne; plenna; nie przemarza.

-Polka - średnio późna, obficie plonuje, zawiązując duże smaczne owoce, nie przemarza.

-Filut- późna, plenna, rodzi sercowate , dobre w smaku owoce.

-Bogota - późna, ale smaczna; tworzy mnóstwo dużych owoców; odporna na mróz...