Zwinny, zabawny, inteligentny, nieprzewidywalny i trochę tajemniczy. Niezależny. Uwodzi wdziękiem, gracją ruchów, miękkością futerka. A także mruczeniem, które miłośnicy tych zwierząt kojarzą z błogimi chwilami relaksu w domowym zaciszu. Któż by pomyślał, że kocie mruczenie zainteresuje naukowców i doprowadzi do zaskakujących wniosków?

Zespół badaczy pod kierunkiem dr. Clintona Rubina, lekarza z Nowego Jorku, zaintrygowany wyjątkową sprawnością i odpornością kotów na urazy, postawił ryzykowną hipotezę o ścisłym jej związku z mruczeniem. Okazało się, że istotnie, właśnie owo mruczenie, a ściślej wywołane nim wibracje nie tylko zapewniają kotom niezwykłe zdolności regeneracyjne, lecz także mają dobroczynny wpływ na otoczenie.

Wibracje te, a zwłaszcza drgania o określonej częstotliwości wzmacniają układ kostny, mięśnie i ścięgna, a także łagodzą ból. Co więcej, porównano terapeutyczne stymulowanie wibracjami stosowane choćby w leczeniu przewlekłej obturacyjnej choroby płuc czy w medycynie sportowej, stwierdzając, że wszystkie koty mruczą w takich zakresach, przy których najlepiej regenerują się kości (25–50 Hz) oraz układ oddechowy (100 Hz).

Badania jeszcze trwają, ale wszyscy miłośnicy kotów są pewni, że wkrótce nauka wyznaczy nowy rozdział w felinoterapii. Wiadomo bowiem, że kontakt z kotem, podobnie jak z psem (dogoterapia) czy koniem (hipoterapia) ma walory lecznicze – dobrze działa na system nerwowy i układ krążenia, a także na psychikę. Znane też są energetyczne właściwości kotów, które same bezbłędnie wyczuwają bolesne, chore miejsca ludzkiego ciała i tam najchętniej się układają. Gdyby kocie mruczenie okazało się pomocne przy zaniku mięśni, osteoporozie lub astmie, to „kototerapia” miałaby przed sobą wielką przyszłość.

/źródło:poradnia.pl/