MAKI

Do dzisiaj pamiętam...
Ten przepiękny łan czerwonych maków.
Jadąc wówczas drogą,
Nie mogłam oderwać od nich - oczu

Ta barwa, ta dzikość
Ten niepowtarzalny smak,
Tak mocno poruszył me serce,
Że, do dzisiaj tego mi - brak.

One wiedziały o tym - czego potrzebują moje oczy.
Ciągle ten widok mam w pamięci.
Często wkradałam się w pola....tylko po to,
Aby przytulić je - pokochać - wymęczyć.

Ufały mi bardzo - czuły, że krzywdy im nie zrobię.
Pozwoliły więc nawet - siebie zabrać do domu...
W zamian za to - ofiarując swą miłość,
Nie mówiąc nic - nikomu.

Potrafiły mnie przekonać,.
Że tylko razem można -tak wspaniale żyć.
Bo życie jest piękne - jak piękne są te kwiaty
Jest krótkie i kruche - jak kruche są maki.


Dlatego też zawsze - okażmy swą radość.
I cieszmy się z tego - co mamy.
Nie mówmy nigdy źle - o kimś innym,
Bo ten, kto stoi przed nami, okazać się może - niewinny

Jola K.