-ERNEST BRYLL

Wieczór zanim zapadnie

Wieczór zanim zapadnie ku anielstwu się skłania

przez podobieństwo ciszy i nagle otwartej dali.

Milczenie przejrzyste będzie

wiatr się w chybocie ustali

na chwilę nie czasu ptak zastygnie

        w pół przefruwania

myśl zastygnie w pół domyślenia

i połowy drugiej nie doścignie jeszcze.

Tak uczyni się szpara w materialnych

        przestrzeniach

żeby wieczór

żeby anioł

przeszedł.

-JOANNA KULMOWA

Anioły

Już w bramie wyciszasz się.

Droga krzyżowa: tu Jezus

zasnął zmęczony,

gdzie ludzka miłość zawiodła.

Ugrzęzły anioły

w ludzkich pozach.

I kto ich tu wezwał —

samotność.

Anioł zatroskany —

jakby nie wiedział o człowieku.

Anioł przyjęcia stał się dzieckiem,

wpisuje radosny obraz.

Anioł śmierci gra bezszelestnie

i tylko anioł kontemplacji,

gdzieś na brzegu drzew,

zniszczony przez czas — milczy

mówiąc: Ty masz jeszcze szansę.

-JAN SOCHOŃ

Wysłannik

Światło tężeje nagle w roztajały bursztyn,

Wysłannik już tu przybył, szmerem skrzydeł prószy

w ciszę swego zjawienia,

w spojrzenia promienność.

Ogień płonie, nie spala.

— Żarliwie płoń ze mną

bo wzywam cię milczeniem

wpatrzeniem skupionym,

byś w ból wkroczył ochoczo

i z czołem wzniesionym;

byś Los przyjął

i w noc zanurzył

i w płomień.

JOANNA POLLAKÓWNA

Szept anioła

Jedni nazywają go Głosem Wewnętrznym, ktoś nazwał go Świerszczem, a ja wiem, że jest to Szept Anioła. Można go zagłuszyć, zagadać, zastąpić głosami innych, ale gdy się tylko wejdzie w ciszę i zapyta o coś naprawdę ważnego, to pojawiają się myśli nie moje, słowa niespodziewane, olśnienia nieznane... Ten Szept nie wydziwia, nie wróży, nie podpowiada, nie wyrokuje... Pomaga zrozumieć, ujrzeć coś dokładniej, zaniepokoić się lub uspokoić. Trudno go usłyszeć rozgniewanym, zakochanym, ogłuszonym gwarem i gadaniną, opętanym swoimi racjami. Kiedy uspokaja się serce, dusza, umysł na podobieństwo tafli górskiego jeziora, wtedy nawet milczenie tego Szeptu każe dojrzewać we mnie słowom, którym potem naprawdę się dziwię, a które mnie nie zawodzą.

Anioł

Anioł patrzył oczyma smutnemi

Jak na nas nieraz patrzy gdy nie chcemy wiedzieć

Że tuz obok za ścianą cierpieli sąsiedzi

Że ktoś się boi, a ktoś może kona

Wolimy czekać Gwiazdy, niż się przyjrzeć ziemi

(Ernest Bryll „Betlejem”)

Oczy aniołów

Biedni są ludzie, co nie wierzą w Aniołów...

Odbierają sobie czyjąś uważną,

serdeczną i błogosławiącą Obecność...

A czy taką można wzgardzić?

Błogosławieni są więc ci,

co nie tracą odczucia pięknych,

wyrazistych i troskliwych oczu koło siebie...

Takich rozpacz

-wariatka nie ogłupi ani nie oślepi...

PIEŚŃ  ANIOŁA ARCHANIOŁA

Powstańcie i nie bójcie się

Gwiazda rozwija skrzydła swe

Powstańcie i nie bójcie się

Już ogień w was zapala się

Stańcie i w oczy sobie popatrzcie

Od najprawdziwszej prawdy zapłaczcie

Stańcie, spróbujcie na nowo

Powiedzieć prawdy słowo