Bajka o dywanie

W salonie leżał na podłodze okazały dywan. Pysznił się wspaniałymi kolorowymi wzorami i był bardzo dumny, że właśnie o niego najbardziej dbano w całym domu.

Bajka o wigilijnej gwiazdce

Była sobie mała, wigilijna gwiazdka. Co roku w ten jedyny wieczór wychodziła na niebo i rozbłyskiwała, jak tylko potrafiła najpiękniej. Ale potem, przez dwanaście długich miesięcy musiała czekać, aż znowu przyjdzie wigilia Bożego Narodzenia. Mała gwiazdka wcale nie była z tego zadowolona. Często użalała się nad swoim losem:

Flet pasterza

Dawno temu żył stary pasterz, który lubił wpatrywać się nocami w gwiazdy i dobrze znał ich wędrówki. Wsparty na swojej lasce, z wzrokiem utkwionym w gwiazdy, pasterz stał kiedyś długo bez ruchu.

„Kędyś daleko za sinym borem. Boże słoneczko zaszło wieczorem, zaszło za świerki, zaszło za sosny i pożegnało dzionek radosny, tylko ostatnie krwawe zarzewie na tym najwyższym płonęło drzewie.
Potem po niebie zeszły się chmury, zaczął się wieczór smutny, ponury. Deszczowe płachty, śnieżne zawoje radziły swoje, gadały swoje.
– Już my to niebo skryjemy całe, by nie zostało ni oczko matę, ani tam krztynki różu, błękitu od późnej nocy i aż do świtu, niech sobie ludzie żyją jak mogą samą udręką i samą trwogą.