Słuchając ciszy

Wspomniałaś o ciszy,
a ja chciałbym krzyczeć
o tym co serce słyszy,
ale inni nie mogą usłyszeć.

Dławiąc się krzykiem
układam szeptów różańce
zwane miłości promykiem,
zrywające z ust moich kagańce.

Sny nie poukładają mi ciszy,
bo ja krzykiem jestem opętany.
To, czego nikt nie usłyszy
w sercu jest wypowiedziane.