„Myśl znanych”

Gdy ktoś w Średniowieczu patrzył w niebo, widział żyjący Wszechświat, wypełniony obecnością Boga, a każda gwiazda była żywą, inteligentną istotą. Mechanistyczna rewolucja zastąpiła to koncepcją, że wszystko jest maszyną. (...)

Cała natura miała sens - dążenie do boskości, do doskonałości. Bóg był główną siłą napędową Wszechświata, lecz nie przez popychanie go z tyłu, ale przez przyciąganie z przyszłości.

To podejście zostało zniszczone i zastąpione [bezdusznym] mechanicyzmem. Niebo stało się martwą naturą, układ słoneczny stał się jakby mechanizmem zegarowym.

Zwierzęta i rośliny stały się tylko maszynami bez uczuć. (...)

Według Kartezjusza, cały Świat był mechanicznie stworzony z nieświadomej materii. (...)

To stworzyło radykalny dualizm, między ludźmi a zwierzętami, między umysłem a ciałem, między religią a nauką, ponieważ religia miała rzeczywistość ducha, ludzkie umysły i Boga, a nauka miała cały fizyczny Wszechświat. (...)

Rupert Sheldrake: I tak to zostało do dzisiaj, w poglądach naukowców, bez możliwości prowadzenia dalszych dyskusji...

Antoine de Saint Exupery: Wbrew powszechnemu mniemaniu, miłość nie przynosi ze sobą cierpień.Cierpienie przynosi instynkt posiadania, który jest zaprzeczeniem miłości

Fiodor Dostojewski: Błędy, to droga do prawdy. 

Baruch Spinoza:  Im lepiej rozumiesz siebie i swoje emocje, tym bardziej zaczynasz kochać to, co jest.

Miguel de Cervantes:  To, co mało kosztuje, mało też jest cenione

Albert Einstein:  Szaleństwem jest robić w kółko to samo i oczekiwać innych rezultatów. 

Karl Heinrich Waggerl : To, kim jesteś, jest nieskończenie ważniejsze od tego, co posiadasz.

 Phil Bosmans: Kto sądzi swego bliźniego, może się zawsze pomylić. Kto mu przebacza, nie myli się nigdy.

S. Barańczak: "Poezja jest zawsze taką czy inną formą protestu", "[…]to tylko słowo 'nie', miej je we krwi, która spływa kroplami po murze o świcie";

Biblia: "Miłość cierpliwa jest,/łaskawa jest/Miłość nie zazdrości,/nie szuka poklasku,/nie unosi się pychą,[…]Wszystko znosi,/wszystkiemu wierzy,/we wszystkim pokłada nadzieję,/wszystko przetrzyma[…]", "[…]bo jak śmierć potężna jest miłość", "Wszystko ma swój czas i jest wyznaczona godzina na wszystkie sprawy pod niebem: Jest czas rodzenia i czas umierania, czas sadzenia i czas wyrywania tego, co zasadzono[…]", "Błogosławieni ubodzy duchem,/ albowiem ich jest Królestwo Niebieskie/ Błogosławieni cisi,/ albowiem oni posiądą ziemię/ Błogosławieni, którzy płaczą,/ albowiem oni będą pocieszeni/ Błogosławieni, którzy łakną,/ albowiem oni będą nasyceni/ Błogosławieni miłosierni,/ albowiem oni miłosierdzia dostąpią/ Błogosławieni czystego serca,/ albowiem oni Boga oglądać będą/ Błogosławieni pokój czyniący,/ albowiem oni nazwani będą synami Bożymi/ Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości,/ albowiem ich jest Królestwo Niebieskie";

T. Borowski: "Głód jest wtedy prawdziwy, gdy człowiek patrzy na drugiego człowieka, jako na obiekt do zjedzenia", "Zostanie po nas złom żelazny i głuchy, drwiący śmiech pokoleń";

G. G. Byron: "Walka o wolność, gdy się raz zaczyna,/ z ojca krwią spada dziedzictwem na syna";

A. Camus: "Jedyny sposób żeby ludzie byli razem to zesłać im dżumę"," Zawsze jest taka godzina za dnia i w nocy kiedy człowiek jest tchórzem", "Wszystko, co człowiek może wygrać w grze dżumy i życia, to wiedza i pamięć", "[…]nikt nie może powstrzymać się od skazywania kogokolwiek[…] nawet ofiary są czasem katami", "[…]w ludziach więcej rzeczy zasługuje na podziw niż na pogardę", "Co to jednak znaczy - dżuma? To życie, ot i wszystko", "Niech pan nie czeka na sąd ostateczny. Sąd ostateczny jest co dzień", "Żeby przestano w nas wątpić, musimy przestać istnieć, po prostu";

Epikur: "Śmierć nas nie dotyczy, bo póki my jesteśmy, nie ma śmierci, a kiedy jest śmierć, nie ma nas";

W. Gombrowicz: Nie sztuka mieć ideały, sztuka - w imię bardzo wielkich ideałów nie popełniać bardzo drobnych fałszerstw", "Sztuka ma w sobie coś triumfalnego, nawet gdy załamuje ręce", <<[…]zanadto chcemy być tacy, a nie inni, wskutek czego za mało "jesteśmy" >>, "Jestem sam. Dlatego bardziej jestem";

G. Herling - Grudziński: "Przekonałem się wielokrotnie, że człowiek jest ludzki w ludzkich warunkach, i uważam za upiorny nonsens naszych czasów próby sądzenia go według uczynków, jakich dopuścił się w warunkach nieludzkich";

H. Krall: "Widzieliśmy karuzelę ludzi, słyszeliśmy muzykę i strasznie żeśmy się bali, że ta muzyka zagłuszy nas i ci ludzie niczego nie zauważą, że w ogóle nikt na świecie nie zauważy - nas, walki, poległych… że ten mur jest tak wielki i nic, żadna wieść nigdy się o nas nie przedostanie";

I. Krasicki: "Nie wszystko złoto, co się świeci z góry", "I śmiech niekiedy może być nauką,/Kiedy się z przywar, nie z osób natrząsa:/I żart dowcipną przyprawiony sztuką/Zbawienny, kiedy szczypie, a nie kąsa", "Nie habit czyni świętym", "Nie masz choroby takowej na świecie/ która by swego lekarstwa nie miała", "Szczęścia na świecie drogi kręte, śliskie/ A każdy chciwie do mety się spieszy", "Mimo tak wielkiej płci naszej zalety/ My rządzim światem, a nami kobiety";

Z. Krasiński: " Pokój ludziom dobrej woli - błogosławiony spośród stworzeń, kto ma serce - on jeszcze zbawion być może";

E. Lipska: "Tak pisać aby nędzarz/ myślał że pieniądze/ A ci co umierają:/ że to urodziny";

N. di B. dei Machiavelli: "Macie bowiem wiedzieć, że są dwa sposoby walczenia… trzeba być lisem i lwem", "Każdy widzi, jakim się być wydajesz, niewielu czuje, jakim jesteś";

A. Mickiewicz: "[…]Bo kto nie był ni razu człowiekiem,/Temu człowiek nic nie pomoże", "Kto miłości nie zna, ten żyje szczęśliwy,/ I noc ma spokojną i dzień nietęskliwy", "Kobieto! Puchu marny! Ty wietrzna istoto!", "A kto się Boga boi, ten się nic nie boi", "Miej serce i patrzaj w serce";

Cz. Miłosz: " Strach przed wolnością nie jest niczym innym jak strachem przed pustką", "[…]dlaczego ja jestem ja? Jak to możliwe, żebym mając ciało, ciepło, dłoń, palce, musiał umrzeć i przestać być ja?[…]", "Ciepłe deszcze. Po nich na ścieżkach zostają ławice czekoladowego iłu, w którym ostatnie strumyczki żłobią sobie przejścia. Stawia się stopę i wtedy z między palców wyłazi miękkie ciasto. A potem woda napełnia wgłębienie wyciśnięte piętą";

Z. Nałkowska: "Co dla jednych jest podłogą, dla innych staje się sufitem", "[…]musi coś przecież istnieć. Jakaś granica, za którą nie wolno przejść, za którą przestaje się być sobą[…]", "[…]bo ludzie ludziom zgotowali ten los[…]", "Bo w Niemczech, można powiedzieć, ludzie potrafią zrobić coś z niczego";

G. Orwell: "Człowiek jest jedynym stworzeniem, które konsumuje niczego nie produkując", "Wolność oznacza prawo do stwierdzenia, że dwa i dwa to cztery. Z niego wynika reszta";

E. Orzeszkowa: "[…]żaden człowiek siły swojej nie zna, nim jej w potrzebie z siebie nie dobędzie";

Owidiusz: "U sąsiada zbiory zawsze wydają się lepsze, a jego krowa daje więcej mleka", "Dopóki będziesz szczęśliwy w życiu będziesz miał przyjaciół. Gdy los cię opuści, będziesz sam";

J.Ch.Pasek: "[...]Modlą się pod figurą, a diabła mają za skórą[...]";

M. Pawlikowska - Jasnorzewska: "Nie widziałam cię już od miesiąca/ I nic. jestem może bledsza/ trochę śpiąca, trochę bardziej milcząca/ lecz widać można żyć bez powietrza";

H. Poświatowska: "[…] bądź drzwiami/ nade wszystko drzwiami/ które można otworzyć/ na oścież", "Zawsze kiedy chcę żyć krzyczę[…]", "Żyje się tylko na chwilę/ a czas-/ jest przezroczystą perłą/ wypełnioną oddechem[…]", "Oswajanie słów/ jest trudniejsze/ niż oswajanie tygrysów[…]"; "Tak, serce jest na pewno wymyślone, poza tym nie istnieje zupełnie[…]", "W wydrążonej łupinie orzecha/ można zmieścić dom/ i powietrze potrzebne na ćwierć/ oddechu/ i można go wysłać jedwabiem/ wymościć płatkami kwiatów/ i szczelnie od góry zamknąć/ drugą połową/ i nazwać światem/ a potem/ zapomnieć że rósł";

E. M. Remarque: "jeśli chodzi o szczęście to warto się po nie bardzo nisko schylić";

T. Różewicz: "[…] Człowieka tak się zabija jak zwierzę/ widziałem:/ furgony porąbanych ludzi/ którzy nie zostaną zbawieni/ pojęcia są tylko wyrazami/ cnota i występek/ prawda i kłamstwo/ piękno i brzydota/ męstwo i tchórzostwo[…] Szukam nauczyciela i mistrza/ niech przywróci mi wzrok słuch i mowę/ niech jeszcze raz nazwie rzeczy i pojęcia/ niech oddzieli światło od ciemności[…]", "[…]Nie wierzę w przemianę wody w wino/ nie wierzę w grzechów odpuszczenie/ nie wierzę w ciała zmartwychwstanie", "Zapomnijcie o nas/ o naszym pokoleniu[…] my zazdrościliśmy/ roślinom i kamieniom/ zazdrościliśmy psom/ chciałbym być szczurem/ mówiłem wtedy[…]";

A. de Saint - Exupery: "Tylko człowiek, który kocha, umiera jak człowiek", "W wojnie domowej linia ognia jest niewidoczna - przechodzi przez serce", "Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu";

W. Shakespeare: "Być albo nie być; oto jest pytanie", "Więcej jest rzeczy na ziemi i w niebie, niż się ich śniło waszym filozofom", "Piekło, gdy miłość nie sama wybiera", "Zgroza gdy młodość w jarzmie u starości", "Życie jest tylko przechodnim półcieniem,/Nędznym aktorem, który swoją rolę/Przez parę godzin wygrawszy na scenie/w nicość przepada - powieścią idioty,/Głośną, wrzaskliwą, a nic nie znaczącą";

Symonides: "Nie mów nigdy/ człowiecze/co przyniesie ci jutro/ nie obliczaj, jak długo/ będzie trwać czyjeś szczęście/ los odmieni się zanim/ lotna nuda w powietrzu/ zdąży przemknąć przed tobą";

A. Szczypiorski: "Należy się wdzięczność Bogu, że powołuje do wieczności sługi swoje, choć niekiedy czyni to zbyt późno! Myślę, że w przypadku Stalina i Hitlera Bóg odczuwał tak wielką odrazę, iż zwlekał z decyzją ponad miarę, byle ich tylko nie oglądać z bliska", "Polacy są tacy, jacy są, bo działo się to, co się działo";

J. Sztaudynger: "Zakochani są ślepi!/ Ale to może i dla nich lepiej…";

A. Trzebiński: "Pochłonie nas historia. Młodych, dwudziestoletnich chłopców. Nie będziemy Mochnackimi, Mickiewiczami, Norwidami swojej epoki. Odrzuciliśmy to, bo szliśmy gdzie indziej";

J. Tuwim: "Miłość ci wszystko wybaczy";

ks. Jan Twardowski: "Serce to jeszcze za mało żeby kochać", "Przecież wszystkie słowa sprawiają, że się widzi tylko połowę", "Żeby odejść od siebie też trzeba się spotkać", "[…]Śpieszmy się kochać ludzi, tak szybko odchodzą/ i ci co nie odchodzą nie zawsze powrócą/ i nigdy nie wiadomo mówiąc o miłości/ czy pierwsza jest ostatnią, czy ostatnia pierwszą", "[…]można nawet zabłądzić lecz po drugiej stronie/ nasze drogi pocięte schodzą się z powrotem", "[…] nie ma sytuacji na ziemi bez wyjścia/ kiedy Bóg drzwi zamyka - to otwiera okno[…]  od zwykłych rzeczy naucz się spokoju/ i zapomnij że jesteś gdy mówisz że kochasz", "Bóg się ukrył dlatego by świat było widać/ gdyby się ukazał to sam byłby tylko[…] miłość której nie widać/ nie zasłania sobą",  "Gdyby wszyscy mieli po  cztery jabłka/ gdyby wszyscy byli silni jak konie/ gdyby wszyscy byli jednakowo bezbronni w miłości/ gdyby każdy miał to samo/ nikt nikomu nie byłby potrzebny[…]";

M. Wallace: "[…]masz wolne serce. miej odwagę iść zawsze za jego głosem";

A. Ważyk: "[…]wszystko jest ważne/ wszystko dopóki się żyje";

K. Wierzyński: "[…]Obywatele,/ nie samym chlewem człowiek żyje";

O. Wilde: "Jedyną rzeczą gorszą od tego, że o nas mówią, jest to, że o nas nie mówią", "Jedynym sposobem pozbycia się pokusy jest uleganie jej", "Ludzie znają dziś cenę wszystkiego, nie znając wartości niczego", "Gdy bieda włazi drzwiami, miłość wlatuje oknem", "Gdy jesteśmy szczęśliwi, zawsze jesteśmy dobrzy, ale gdy jesteśmy dobrzy, nie zawsze jesteśmy szczęśliwi", "Dzisiejsza moralność polega na przystosowaniu się do kryteriów swojej epoki", "Uczucia tych, których przestaliśmy kochać, są zawsze śmieszne", "[…]młodość uśmiecha się bez powodu", "Każde dobre wrażenie, jakie się wywołuje w świecie, stwarza nam nieprzyjaciela. Aby być lubianym przez ludzi, trzeba być miernotą", "Płytki żal i płytka miłość żyją długo. Wielka miłość i wielki ból giną od własnego nadmiaru";

S. Żeromski: "Człowiek - jest to rzecz święta, której krzywdzić nikomu nie wolno".

Gdy ktoś w Średniowieczu patrzył w niebo, widział żyjący Wszechświat, wypełniony obecnością Boga, a każda gwiazda była żywą, inteligentną istotą. Mechanistyczna rewolucja zastąpiła to koncepcją, że wszystko jest maszyną. (...)

Cała natura miała sens - dążenie do boskości, do doskonałości. Bóg był główną siłą napędową Wszechświata, lecz nie przez popychanie go z tyłu, ale przez przyciąganie z przyszłości.

To podejście zostało zniszczone i zastąpione [bezdusznym] mechanicyzmem. Niebo stało się martwą naturą, układ słoneczny stał się jakby mechanizmem zegarowym.

Zwierzęta i rośliny stały się tylko maszynami bez uczuć. (...)

Według Kartezjusza, cały Świat był mechanicznie stworzony z nieświadomej materii. (...)

To stworzyło radykalny dualizm, między ludźmi a zwierzętami, między umysłem a ciałem, między religią a nauką, ponieważ religia miała rzeczywistość ducha, ludzkie umysły i Boga, a nauka miała cały fizyczny Wszechświat. (...)