Sympatyczny i wesoły

Jest człowiekiem ogromnie towarzyskim i lubianym wśród znajomych. Nigdy nie zdarza się, by czuł się samotny, ponieważ stale jest otoczony ludźmi i często podejmuje z nimi rozmaite podróże, gdyż lubi zwiedzać świat. Zna się na ludziach dzięki swojej przenikliwości, a także dzięki temu, że uważnie ich obserwuje i często studiuje ludzkie charaktery dla czystej rozrywki, zdobywając tym wiedzę o naturze człowieka, którą potem potrafi doskonale wykorzystać, zresztą jak każdą posiadaną informację.
Wyróżnia się także swoją wielką pracowitością – zawsze na czas wywiązuje się ze wszystkich swoich obowiązków, a co więcej, robi wszystko perfekcyjnie. Nie pozwala sobie na połowiczne wykonywanie przynależnych do niego czynności i nie trzeba mu niczego dwa razy powtarzać ani też prosić go, by zechciał coś zrobić, gdyż chętnie nie tylko wykonuje swoją pracę, ale też wyręcza innych ilekroć zachodzi tego potrzeba.

Musi postawić na swoim

Gdy Krzysztof postawi przed sobą jakiś cel, zmierza do niego nie tylko bardzo wytrwale, ale też nie zwraca najmniejszej uwagi na piętrzące się przed nim trudności. Nie obchodzi go, czy ludziom podoba się to, co robi, on bowiem nigdy nie dopuszcza do siebie wątpliwości i zawsze jest w pełni przekonany o słuszności swojego działania. Jest stały i stabilny, można na nim polegać i łatwo panuje nad swoimi emocjami. Nawet jeśli w jego wnętrzu rozgrywa się prawdziwa burza, stara się tego po sobie nie pokazywać, lecz w każdej sytuacji zachowuje pokerową twarz. To jego opanowanie jest godne podziwu, podobnie jak nieprzeciętna inteligencja, którą potrafi doskonale spożytkować. Praktycyzm to jego kolejna wielka zaleta, która oddaje mu duże zasługi w życiu i nie mniej niż jemu samemu, przydaje się także jego bliskim, którzy zawsze mogą na niego liczyć. Rodzina jest dla niego ogromnie ważna – chce ją szybko założyć i dąży do tego, zaś potem idealnie wywiązuje się ze swych obowiązków względem żony i dzieci. Jego uczucia są wielkie i niezmienne, więc można być pewnym jego wierności i jego żona nigdy nie musi podawać jej w wątpliwość. Jego bliscy są dla niego bardzo ważni i mocno martwi się o ich los, a także jest gotów do największych poświęceń na ich rzecz. Bywa również ogromnie zazdrosny, ale akurat z tą cechą woli się nie ujawniać, bo jest to poniżej jego honoru.

Imię Krzysztof

Krzysztof imieniny

Krzysztof zdrobnienia

Znane osoby o imieniu Krzysztof

Krzysztof w językach obcych

Imię Krzysztof wywodzi się z języka greckiego i oznacza tyle, co "niosący Chrystusa". O życiu św. Krzysztofa brak pewnych wiadomości. Według późniejszych, ale prawdopodobnych świadectw, opartych na tradycji, św. Krzysztof miał pochodzić z Małej Azji, z prowincji rzymskiej Licji. Tam miał ponieść śmierć męczeńską za panowania cesarza Decjusza ok. 250 roku. Jest jednym z Czternastu Wspomożycieli, czyli szczególnych patronów.
Najstarszym dowodem kultu św. Krzysztofa z Licji jest napis z roku 452, znaleziony w Haidar-Pacha, w Nikomedii, w którym jest mowa o wystawionej ku czci Męczennika bazylice w Bitynii. Dowodzi to niezawodnie, że w tym czasie Święty odbierał szczególną cześć w Nikomedii i w Bitynii. Jest także podana wzmianka, że w synodzie w Konstantynopolu w 536 roku brał udział niejaki Fotyn z klasztoru św. Krzysztofa, co również potwierdza kult Męczennika. Papież św. Grzegorz I Wielki (+ 604) pisze, że w Taorminie na Sycylii za jego czasów istniał klasztor pw. św. Krzysztofa.
Z powodu braku szczegółowych informacji o św. Krzysztofie, średniowiecze na podstawie imienia "niosący Chrystusa" stworzyło popularną legendę o tym świętym. Według niej pierwotne imię Krzysztofa miało brzmieć Reprobus (z greckiego Odrażający), gdyż miał on mieć głowę podobną do psa. Wyróżniał się za to niezwykłą siłą. Postanowił więc oddać się w służbę najpotężniejszemu na ziemi panu. Służył najpierw królowi swojej krainy. Kiedy przekonał się, że król ten bardzo boi się szatana, wstąpił w jego służbę. Pewnego dnia przekonał się jednak, że szatan boi się imienia Chrystusa. To wzbudziło w nim ciekawość, kim jest ten Chrystus, którego boi się szatan. Opuścił więc służbę u szatana i poszedł w służbę Chrystusa. Zapoznał się z nauką chrześcijańską i przyjął chrzest. Za pokutę i dla zadośćuczynienia, że służył szatanowi, postanowił zamieszkać nad Jordanem, w miejscu, gdzie woda była płytsza, by przenosić na swoich potężnych barkach pielgrzymów, idących ze Wschodu do Ziemi Świętej.

Pewnej nocy usłyszał głos Dziecka, które prosiło go o przeniesienie na drugi brzeg. Kiedy je wziął na ramiona, poczuł ogromny ciężar, który go przytłaczał - zdawało mu się, że zapadnie się w ziemię. Zawołał: "Kto jesteś, Dziecię?" Otrzymał odpowiedź: "Jam jest Jezus, twój Zbawiciel. Dźwigając Mnie, dźwigasz cały świat". Pan Jezus miał mu wtedy przepowiedzieć rychłą śmierć męczeńską. Ten właśnie fragment legendy stał się natchnieniem dla niezliczonej liczby malowideł i rzeźb św. Krzysztofa. Tradycja miała Reprobusowi nadać tytuł "Krzysztofa", czyli "nosiciela Chrystusa" (gr. Christoforos). Pan Jezus po przyjęciu przez Krzysztofa chrztu miał mu przywrócić wygląd ludzki.
Św. Krzysztof jest patronem Ameryki i Wilna; siedzib ludzkich i grodów oraz chrześcijańskiej młodzieży, kierowców, farbiarzy, flisaków, introligatorów, modniarek, marynarzy, pielgrzymów, podróżnych, przewoźników, tragarzy, turystów i żeglarzy. Orędownik w śmiertelnych niebezpieczeństwach. W dzień jego dorocznej pamiątki poświęca się wszelkiego rodzaju pojazdy mechaniczne.

W ikonografii Święty przedstawiany jest jako młodzieniec, najczęściej jednak jako olbrzym przechodzący przez rzekę, na barkach niesie Dzieciątko Jezus, w ręku trzyma maczugę, czasami kwitnącą; także jako potężny mężczyzna z głową lwa. Jego atrybuty to m.in.: dziecko królujące na globie, palma męczeńska, pustelnik z lampą, ryba, sakwa na chleb, wieniec róż, wiosła.

Modlitwa za podróżujących