Przysłowia polskie staro polskie 3

Gniew żal za sobą prowadzi.

Kto więcej niż może obiecuje, zamki na lodzie buduje.

Piękność bez cnoty to ciało bez duszy.

Jakie ziarnko taki snopek.

przysłowie

Co na drodze to nieprzyjaciel.

Zapomina ten adresu, kto nie ma interesu.

Koniec dzieło chwali.

Każda rzecz ma dwie strony.

Kto ma dostatki ten ma wydatki.

Najtrudniejszy kompromis z samym sobą.

Co oko widzi to głowa dorozumie.

Krzywda od dobrodzieja nie ciężka.

Starego wróbla na plewy nie złapiesz.

Do szczęścia nie trzeba piękności.

Kto nie sieje - nie zbiera.

Nikt nie wie, co komu dolega.

Muzyka nie pomoże, ale pocieszy.

Wiele wiedz, mało mów.

Stara prawda jest jak stare wino.

Pierwej rozważ, potem odważ.

Kapelusz ani rusz rozumu nie doda.

Im trudniejsze dzieło tym większa sława.

I mocnego przytrzymają.

Najpierw pomyśl potem rób.

Kiedy owce strzygą na baranie skóra drży.

Lekarstwo nie zawsze ratuje.

Pobożna minka - łajdackie sumienie.

Oszustwo raz się tylko udaje.

Strach ma wielkie oczy.

Lepsza słomiana zgoda, niż złoty proces.

Kto ma wioski ma troski.

Jaka rodzina taka dziewczyna.

Kto pisze fraszki trzeba mu flaszki.

Co się rusz to pieniędzmi prósz.

U skąpego zawsze po obiedzie.

Kto pokocha to poszlocha.

Pan Jezus da zdrowie, to i grzechy będą.

Kto co miłuje to i we śnie czuje.

Lepsza dziura niż plama.

Doli swej koniem nie objedziesz.

Nie wszystko czyń, co możesz.

Świat z pozorów sądzi.

Kto nie jest z nami jest przeciw nam.

Grzech jest sam sobie karą.

Każdemu swoja bieda w głowie.

Każdy skrzeczy o swe rzeczy.

Nie widzi brat brata, kiedy na nim zła szata.

Prawda zawsze na dnie.

Ogon długi trzeba sługi.

Przy dworze wielu pochlebców.

Nie goń tego, co samo ucieka.

Ciało jest maską duszy.

Nie rusza się trzcina bez wiatru.

Na upór nie ma lekarstwa.

Przy dwóch podje i trzeci.

Jednym krokiem mili nie ujdziesz.

Bogatego pokuta ubogiego biesiada.

Dobre małżeństwo to raj na ziemi.

Łakomy i sobie żałuje.

Kto znalazł przyjaciela skarb znalazł.

Kto dużo gada mało robi.

Co głowa to rozum.

Dobrego zawsze niewiele.

Wtedy dobry, kiedy dajesz.

Nie wiele warta cnota, co chce w zamian złota.

Kto nie rad robi temu zawsze niedziela.

Bez wiosła na czółno nie siadaj.

Niejedna rózga rośnie w lesie.

Każdy czyni jak mu się podoba.

Kto pyta prawdy szuka.

Stara koza i na wilka ma sposób.

Sroka słowika zagłuszy.

Pochyłego drzewa wiatr nie łamie.

Nie ma bitwy bez zaczepki.

Niewiele gadaj, niewiele głupstwa powiesz.

Hultaja i diabeł nie poprawi.

Kto ma pieniądze ma i rozum.

Bieda nie po lesie, lecz po ludziach chodzi.

Zła siekiera nigdy nie zginie.

Broda nie czyni mądrego.

Goły nagiego nie okryje.

Mały ja palec, a zły jak padalec.

Pan z pana daje, a Pan nowy łaja.

Nie każdy, co ściska prawdziwie lubi.

Posłuszna dziatki to skarb matki.

Łatwowierność rodzi oszustów.

Białogłowie pstro w głowie.

Kto wysoko lata ten nisko upada.

Nikt nie zgadnie jak mu los padnie.

Na babski upór nie ma lekarstwa.

Gdzie pełno w oborze, tam pełno w komorze.

Jakie futro taki i mol.

Jaki mistrz taka nauka.

Obietnica za dług stoi.

Z błota nie zrobisz złota.

W młodości próżniak, na starość żebrak.

Rzeka w górę nie popłynie.

Wino i kara to znana para.

Głupia ta owca, która wilkowi wierzy.

Nie każda poprawa na lepsze.

Cudza rana nie boli.

Bogaty rzadko sprawiedliwy.

Co radzisz drugiemu życz sobie samemu.

Do ludzi po rozum, do matki po serce.

Robota nikomu nie sromota.

Kto wiele obejmuje mało ściska.

Kijem wiadra nie naprawisz.

Cnotliwego bankiet nie zepsuje.

Cnota pilnowana diabła warta.

Chwała - pobudka dobrego.

Dla sokoła las niestraszny.

Staremu wszędzie zimno.

Złego i sznurek nie utrzyma.

Grzecznością nawet garnka nie ulepisz.

Co rok to prorok.

Jak dziura taka łata.

Słowo szkody nie nagrodzi.

Nie straci rozumu, kto go nie ma.

Kłamstwo przeminie, prawda nie zginie.

Dowcip bawi, drwina dławi.

Nogami długu nie wybiegasz.

Gniew zły poradnik.

Deszcz tam z ziemi do nieba pada.

Nie ma nadziei bez trwogi.

Dobre słowo nikogo nie urazi.

Wodę tylko gęsi lubią.

Dobrze mieć wiele drzwi w domu.

Gdzie zła żona tam piekło w domu.

Szpetna twarz zwierciadła nie lubi.

Kto śpiewa troski rozwiewa.

Cudzymi skrzydłami nie lataj.

Rozkosz bólu nabawia.

Gospodarz - niewolnik domu.