Gdy już myślisz, że so­bie wszys­tko poukładałeś, zna­lazłeś właściwą drogę, którą go­towy jes­teś podążać. Chcesz już ruszyć z miej­sca i czu­jesz, że coś przyczepiło się do two­jej kos­tki. Zer­kasz na nogę, i widzisz je­go, na­zywa się Pech. Gdy py­tasz go co tu ro­bi od­po­wie krótko: -Prze­cież jes­teśmy naj­lep­szy­mi przy­jaciółmi, nie mogę cię zostawić..

Gdy­by tak można rzu­cić kos­tką i czuć się w życiu wygranym. 

Człowiek zniszczył świat. Wziął go w swo­je ręce i poob­ra­cał jak kos­tkę Rubika. Z tym , że pop­rzes­tał na nieod­po­wied­nich ko­lorach. Wszys­tko jest po­mie­sza­ne i pogmatwane. 

Miłość - ro­syj­ska ru­let­ka, czys­ty ha­zard.

Wiemy, że możemy stra­cić wszys­tko - całe do­tychcza­sowe życie, lub zys­kać i całko­wicie je zmienić. Ale nieza­leżnie od ilości zer na kon­cie, i te­go co możemy stra­cić, lub zys­kać, od wieków sta­ramy się ją przechyt­rzyć różny­mi spo­soba­mi lub po pros­tu liczy­my na od­ro­binę szczęścia.

Bo to właśnie ry­zyko czy­ni tą grę tym bar­dziej pas­jo­nującą.