Wiosennym chcę być wiatrem co

Twego serca dotyka I muskać Cię

 po twarzy jak delikatna muzyka.

 Bawić się cieniem smutku na radość go zamieniać,

 Twój ból cały zabierać ratując Cię od cierpienia.

 Wiarę dać Twemu sercu gdy zgubi sensu drogę, drogowskazem chcę zostać Aniołem… nie wrogiem.

 Sny Ci o miłości podrzucić nauczyć spełniać marzenia

, a to co masz zapamiętać ocalić od zapomnienia.

Nie mów nic. Wys­tar­czy to jak na mnie pat­rzysz, jak mnie całujesz, jak mnie do­tykasz... Słowa tu­taj są zbędne i ulot­ne. Słowa to tyl­ko słowa. Słowa się zapomina.

Spoj­rze­nie pełne ciepła. Spoj­rze­nie pełne uczuć.

Gdy wiesz już, cze­go prag­niesz. A is­kra w Twoim oku.

Uczu­cie pożąda­nia jest jak bes­tia bez wzroku.

Twa dusza się roz­pa­la; a ser­ce pełne ukłuć,

Bi­je pod twym nat­chnieniem, lecz bije

Szczęściem jest piosenka Śpiewana w głębi duszy Albo czułe słowo Które smutek kruszy Jest to mały kwiatek Przy porannej kawie, To chwile spokoju W codziennej wrzawie. Szczęściem jest To wszystko co zapamiętamy I w chwilach wytchnienia Z radością wspominamy.