Przyjaźń na wieki wieków...

Może zastanawialiście się, kogo tak właściwie można nazwać przyjacielem? Kto może pozwolić sobie na takie miano?

Przyjaciel to taka osoba, dzięki której możemy poczuć się jak z rodziną.

- O wszystkim pogadać,

- wszystko zrobić,

- śledzić ludzi,

- nachodzić ludzi,

- obgadywać ludzi,

- gwałcić ludzi wzrokiem? XD

 

Ogólnie dzięki przyjaciołom mamy możliwość większej ilości interakcji towarzyskich z innymi ludźmi ;D

Przyjaciel, to nam bardzo pomaga [nosić książki do szkoły, jeździć do szkoły :33]

Przyjaciel może się z nas wyśmiewać [ale no wiadomo, że w granicach rozsądku xdd],

Od przyjaciela można żydzić kase (taka żelazna zasada XD)

Z przyjacielem zrobimy rzeczy, których nie zrobimy sami (np. pouczymy się z historii XD)

Przyjaciel daje nam nadzieje (często złudne, ale no- jest zawsze z nami, motywuje)

Przyjaciel jest kochany i szczery i taki fajny i wg bardzo wspaniałe uczucie mieć taką osobę ^^

Sama po sobie wiem, że być samotny jest niezwykle ciężko. Trudno się żyje, a gdy mamy taką osobę ujawniamy swoje prawdziwe JA.

 

Taka właśnie jestem- nie inna.

Nie chcę być samotna...

 

Pamiętaj by zawsze być sobą- nie patrz na innych."

 

"Co sprawia, że człowiek zaczyna nienawidzić sam siebie?

– Może tchórzostwo. Albo nieodłączny strach przed popełnianiem błędów, przed robieniem nie tego, czego inni oczekują."

 

"Zraniona miłość może wywołać takie same skutki co nienawiść." 

 

1. Co sądzisz o pesymistach? Czy to właściwe podejście? Czy lepiej być optymistą? A Ty kim jesteś?

 

Kiedy jestem smutna moje łzy same mnie ranią..

spływając po policzkach dodają mi stanu odrętwienia

"nie potrafię się w tej chwili uspokoić

nie umiem,

to wszystko jest silniejsze ode mnie!

nie zapomnę tego!

to na zawsze we mnie pozostanie"

 

ten żal,

tęsknota,

brak sił,

tracę zmysły

szukam powrotu

nic nie znajduję

na zawsze sama

.......forever alone......

gubię i wszystko po drodze tracę

i nikt mnie nie potrzebuje

jestem zbędna na tym świecie

nagle znikam, a po chwili wszystko zaczyna się na nowo.

 

tylko w świetle innej postaci,

wszystko jest nagle inne

bardziej kolorowe,

a ta szarość dni już mnie nie zabija.

ludzie inaczej mnie postrzegają.

lepiej, bardziej pozytywnie.

czuję to w sobie,

że jestem mocniejsza, silniejsza i wytrwam.

nawet sama.

chociażby mi wmawiano- ja znam swoje miejsce tutaj..

nikt mnie nie zgubi, bo reszta mnie pamięta...

ta moja inność dodaje mi pewności siebie

i teraz czuję, że nie ma rzeczy niemożliwych

nie w tym życiu

tu wszystko może się zdarzyć i tego się nie przewidzi

spontanicznośc, desperacja...

 masz tylko jeden ruch,

więc co wybierasz?

 

 Dlaczego jestem człowiekiem?

Bo mam 2 ręce, 2 nogi i oddycham?

Nie tylko.

Jestem człowiekiem, bo popełniam błędy.

I mimo, że teraz żałuję, to przeszłości w żaden sposób nie potrafię zmienić.

TERAZ

W TYM ŚWIECIE

Poza tym często zapominamy,

że popełnianie błędów w naszym codziennym życiu

nie jest niczym nadzwyczajnym.

Ale czemu tak jest, że kiedy coś nam nie wyjdzie,

to wiadomo, że będzie nam przykro.

Lecz czemu mimo to, inni nas zniechęcają śmiejąc się?

Wyśmiewają błędy innych osób, a sami domagają się od nas

szacunku, pokory, tolerancji

czy też zrozumienia.

Czy to jest sprawiedliwe i ma sens?

Nie.

Lecz nikt nie sprzeciwi się losowi.

Mimo ciężkich chwil i trudnych momentów

musimy dalej brnąć przez życie

i stawać na przeciw swoim lękom, trudnościom.

Czy za pierwszym razem

uda nam się to przezwyciężyć?

Pewnie nie.

Ale metodą prób i błędów wkrótce uda nam się

dotrwać do końca.

Do upragnionego celu .

Na którym na pewno

niezmiernie nam zależy.

Pamiętajmy o tym, żeby się nie zniechęcać

tylko walczyć.

Walczyć o marzenia.

 

 Każdy człowiek jest inny,

a przez to się różnimy

mamy inne słabości.

I różnie się nimi przejmujemy.

Dla niektórych banalne rzeczy, są dla innych katorgą.

Np. jedni 'muszą' jeść słodycze,

a dla innych to żadne wyzwanie.

 

Wypowiedź przypadkowej dziewczyny:

"Mam słabość do lenistwa,

jest tak wielka ,że nie pokonalna,

wszystko olewam tylko nie samą siebie.

Mam słabość do słodyczy,

gdy je zobaczę nie mogę się oprzeć.

Mam słabość do ciuszków,

gdy mi się coś spodoba muszę to mieć.

I mam słabość do pewnego chłopaka w którym się bujam ...:)"

Wypowiedź przypadkowego chłopaka:

"Moją słabością jest strach.

Najbardziej wku.rw.ia to, że nie wiem dokładnie czego się boję.

 Hmm, nie wiem co mam zrobić

. Nie potrafię się przełamać."

 

 "W jedności siła, w podziałach słabość.  "

"Słabość władzy najwyższej jest najgorszym nieszczęściem ludów"

"Biologiczna słabość człowieka warunkuje kulturę ludzką.  "

"Tak pragnę silną być, a jestem słaba.  "

"Na temat zazdrości można snuć długie, mądre wywody albo uznać ją za oznakę słabości, ale chyba nigdy nie uda się człowiekowi zazdrości poskromić."

 

 Dlaczego kochamy muzykę?

Dlaczego daje ona nam tak wiele?

Ale co właściwie, ona może nam dać.

Na to pytanie, nie da się tak po prostu odpowiedzieć.

 Na pewno każdemu da coś innego.

 Bez wątpienia jednak pozwala nam

doznać niesamowitych przeżyć.

Poza tym ubarwia różne sytuacje w sposób naturalny,

stymulując nasz umysł.

 

 Wydawało by się, że to tylko

kilka dźwięków...

Tylko?

Czy może aż?

Ona uzupełnia nasze życie.

Dzięki temu staje się

kolorowe, pełne życia

optymizmu..

 

  MUZYKA TO ZNACZY EMOCJE

Jest on takim czynnikiem zarówno tworzącym emocje,

 jak i nasilającym je, nadającym im wiele,

 różnorodnych odcieni i barw.

Często pewne melodie przypominają nam o

- miejscach,

   - osobach,

          - zdarzeniach,

                     - wspomnieniach...

 

Bywa tak, że słuchając pewnej piosenki, bardzo silnie przypominamy sobie pewne sprawy.

 Przeżywamy je drugi raz.

Możemy ją odczuwać zmysłem słuchu,

a poniekąd też naszą duszą,

bo jest jego odzwierciedleniem.

Same wspomnienia dają nam wiele różnych emocji,

ale jeżeli słuchamy przy tym piosenki, która z nim się nam kojarzy,

odczuwamy to wspomnienie również tym innym zmysłem, duszą.

Wydaje się nam to wtedy o wiele silniejsze,

 potrafimy się wczuć w to tak, jakby działo się to całkiem niedawno,

bo w muzyce zakodowane są też emocje,

 które odbieramy podświadomie,

nie potrafimy ich zdefiniować.

Uaktywniają się one właśnie podczas jej słuchania.

W naszych myślach pojawiają się obrazy,

 które widzimy o wiele barwniej, niż przed chwilą.

Czy to magia?

- nie, to po prostu ludzka normalność,

którą odkrywamy z czasem..

 

 Dla niektórych lepiej jest,

jak wiedzą czego słuchają.

Odnajdują sens, znaczenie słów..

 

  Nadal sądzisz, że jest to

 tylko

słuchanie muzyki?

 

Miłość,

to takie fajne uczucie.

Niczym uzależnienie.

W pewnym momencie życia,

nawet mając przyjaciół rodzinę i wgl

czujemy, że kogoś nam brakuje.

[właśnie, bo mam tu na myśli

miłość, do drugiej osoby]

Brakuje nam tej drogiej połowy.

Znalezienie tej osoby,

niektórym wydaje się

nie lada wyzwaniem.

Tzn zależy, ponieważ niektórym

wydaję się to bardzo proste.

Hm..

tylko nie pomyl miłości z zauroczeniem,

bo jest to wielka różnica.

Miłość zaskakuje w najmniej oczekiwanych momentach

Jest to prawda.

Zapamiętajcie, jedną żelazną zasadę,

że nie ma nic na siłę.

 

 

Miłość a zauroczenie to dwa całkiem odrębne uczucia. 

Zauroczenie po czasie mija,

a miłość raczej nie. 

Czy to jest miłość, 

czy tylko zauroczenie można stwierdzić

dopiero po jakimś czasie.

Nie stwierdzisz tego po tygodniu czy po 3 miesiącach.

 Bardzo często jest tak,

że zanim przestaną działać na ciebie bodźce zewnętrzne,

 musi  minąć trochę czasu.

 Jeśli jest to zauroczenie,

to przeważne po kilku miesiącach mija.

Miłość to uczucie,

które mimo tego, że poznajesz  nowe osoby,

które działają na ciebie bodźcami ,

nie zmieniają  one tego,

że nadal myślisz tylko o tej samej osobie.

 Jeśli kogoś poznałeś/poznałaś  i myślisz o tej osobie,

 nawet jak nie ma was obok siebie dłuższy czas

 i między czasie poznajesz kogoś nowego ,

 kto zaczyna działać na ciebie podobnie,

to w jednym i drugim, przypadku jest to zauroczenie.

 Zauroczenie można poznać również po dawkowaniu emocji.

Jeśli od początku szalejesz za tą osobą,

 cały świat przestaje ciebie  interesować, 

 to jest  na bank  zauroczenie. 

Nadmierne emocje

na samym początku wskazują na to,

 że bardzo szybko miną.

 Natomiast miłość to uczucie, 

w którym nie ma skrajności emocjonalnych .

Emocje rosną lecz bardzo pomału.

Miłość to uczucie oparte na zrozumieniu,

 szacunku i ufności. 

Jeśli prawdziwie kochasz to czas nie pozwoli ci zapomnieć.

Miłość od zauroczenia można poznać także po rozmowach,

 jeśli wasze rozmowy nie są na tematy,

 które powinny wykazywać zainteresowanie sobą nawzajem, 

to nie jest miłość.

Ludzie zakochani chcą o sobie wiedzieć jak najwięcej.

 Dlatego miłość a zauroczenie 

to dwa inne stany emocjonalne człowieka,

 które mają również swoje dwa oblicza, 

można je  bardzo łatwo odróżnić.

Dlatego,  kiedy zastanawiasz się czy się zakochałeś,

czy zauroczyłeś, 

to pamiętaj, że CZAS oraz wasze ZACHOWANIA  same to zweryfikują.