Stratą czasu jest człowiek.... jego poczucie....

Chowając głowę w piasek niczego nie załatwi.... nie jest godzien... spełniania swojego obowiązku jaki został mu powierzony...

Zrozumienie świata nie leży w jego obowiązku..... lecz mimo wszystko ciągle próbuje to robić....

Zaniechał tej czynności gdy powstał ponad światem, jego los i cierpienie... pozwala tylko na jedno... na spotkanie z osoba... której się nigdy nie spodziewał...

Biegniesz ciągle w jedną stronę  czy nie możesz zrobić czegoś nowego, czegoś innego...

Zawróć z tej ścieżki,,... pozwól ponieść się wyobraźni.... oderwij się od rzeczywistości...

Pozostań tylko sobą albo całkowicie zmień swoje zżycie.....

Ty pozostałaś u mnie na zawsze .... ja zostałem z Tobą....

Wizja naszego świata jest idealna naszymi oczami.... mamy siebie, przyjaciół...rodzinę...

Lecz nie mamy najważniejszego.. odgadniesz co...zdobędziesz światło i klucz do tego tunelu...

Zapal je... pozwól mu świecić jasno pośród ciemności jaka cię spotyka w ciągłym życiu...

Jesteś???....Nie widzę Twojej obecności.... nie mogę jej zobaczyć....

<<<<>>>>>

Twoje usta moimi... mój świat Twoim...Twoje marzenia moimi...

Brzmienie Twojego głosu...sprawia coś o czym nawet nie myślałem...

Czyje się przy Tobie wolnym człowiekiem...

Rozmawiając wiem że rozumiesz mnie.... czasem sprawiam Ci ból lecz uwierz nie z woli mego serca...

Złowrogi czas dzieli nasz chwile spędzone na rozmowie...

Sprawiam ci ból przepraszam.... myślę o Tobie...raczej o tym co Ci powiedzieć....o co zapytać..

Naprawdę to lubię... lubię Ciebie choć nie wiem w jakim stopniu Ty lubisz mnie...czy w ogóle..

Nazwałem cię Małą dziewczynką.... myślę że naprawdę nią jesteś w moim sercu... łza kręci się w oku gdy myślę o Tobie w ten sposób... myślę że jest to dobra łza...

Jesteś dla mnie dziewczynką...którą staram się zrozumieć choć nie przychodzi mi to łatwo.... Na Tobie poznałem nową część tego głupiego świata...

"Poznałem i..... nic nie zrobiłem..."

"Ciągle szukamy czegoś ...gdzie nic nie ma..."

Jak ja lubię biec...ciągle uciekając widzę światło..

Mam swoją drużynę... mam znajomych...lubię ich lecz to tylko wspomnienie..

Oni odeszli tamtego dnia gdy... byłem na nim...

Graliśmy czasem w kosza potem w piłkę nożną lubiłem nawet przegrywać z nimi w siatkę.

Po meczach chodziliśmy pobiegać... byliśmy wciąż tak naprawdę jesteśmy lekkoatletami... znam ich na wylot ... oni mnie nie bardzo..

Spotykam ich czasem na ulicy... cos się zepsuło cos przerwało naszą więź...

Pozbawiłem ich jakiejkolwiek nadziei na inną rzeczywistość..

Widziałem jak... płaczą i mimo to nie pomogłem im... Wybrałem tą drogę która znasz...

Pozbyłem się płaczu by znowu zobaczyć promienie słońca... wschodzi...

Moim wezwaniem na Twoje żądanie będzie Nasza miłość... do siebie...

Byliśmy sensem naszego życia mimo to... będziemy ...

Choć prawie dotknąłem granicy świata.... nie poddaje się tej myśli..

Moi przyjaciele odwrócili się ode mnie bo.... im na to pozwoliłem... nigdy nie pozwól aby przyjaciele się od ciebie odsunęli..

Oni są ważni tylko wtedy gdy ty jesteś dla nich ważną osobą....

Szkoda mi ich stracić jak również szkoda mi odchodzić teraz od pewnych rzeczy... droższa jest mi ona niż jakikolwiek dziki kwiat...

Nieznana jest mi droga oszustwa i kłamstwa... nie chce ich krzywdzić dlatego im pozwoliłem...

Oni zrozumieli...

Wiedzą że ja nigdy nie zrobię niczego wobec nich...

Spróbuje dobudować dawną przyjaźń, która już prawie zanikła...

Lecz nic straconego co bieg toczy po swej ścieżce...

Nie wiem czy zdołam... to zadanie wymaga poświęceń...

Pomocy oczekiwać nie mam skąd bo... jestem sam....

Lecz znam sposób... jest wyjście... z sytuacji z której nie było wyjścia..

Widzę nas.... biegnących... powróciliśmy do dawnego czasu...

Powróciliśmy do dawnego czasu....

To zdjęcie z przeszłości... widzę swoich przyjaciół nasz wspólne rozmowy...

Bark mi tego lecz nie mogę ... do tego teraz wrócić....

Ciągle myślisz.... ciągle nucisz...ja tęsknie..

Myślałem że... to jest proste...lecz tylko ja to rozumiem.... to uczucie jest jedno prawdziwe... pozostanie tylko dla nas i będzie jedynie wspomnieniem...

Nie powinienem ... nie powinienem... lecz mimo to zrobiłem to ..żal mi tego lecz nie potrafię odwrócić czasu...

Pozostałaś mi tylko ty... zostałem sam..

Jest ścieżka którą musze podążyć samotnie...jest jedyna i nie znam jej końca...

Los daje mi do zrozumienia tylko jedną rzecz... Ona jest Twym przeznaczeniem.. Ona jest Twoim aniołem... zaufaj jej.... pokładaj w niej nadzieje....

Pomoże Ci nawet o tym nie wiedząc...

Otworzy swe serce na wszelką .... nienawiść ... zmienia swój sens... Ty ciągle jesteś w mojej głowie... Próbujesz wejść lecz nie wiesz jak...

Próbuje Ci podpowiedzieć lecz TY nie zauważasz tego..

Nie ma Cię....nigdy... lecz będziesz gdy nadejdzie odpowiedni czas...

zrozumiesz...

Co poczułabyś jeśli jutro zapadłby koniec mego życia... co zrobiłabyś jeśli to byłoby już jutro...???

Czy posunęłabyś się do takiego uczucia i szukała przebaczenia w .. gniewie??

Widzę Cię ciągle.... płaczesz ... nie mogę pomóc.... chociaż bardzo chce ..

nie chcesz mi powiedzieć. ... w jaki sposób mogę... Ci zaufać...

Ciągle widzę Cię samą...smutną i ...zrozpaczoną...

Poznałaś kogoś o kim nawet nie wiedziałaś....kim jest...kim jest naprawdę...

Poznasz go --- poznasz Siebie...

Dokładniej... mocniej i szybciej Bije moje serce do Twojego Zaufaj nadziei ona spełnia nas w duchu... naszych marzeń..

Ty jesteś obiektem ja ... punktem na mapie naszych wspomnień TY jesteś ojczyzną ja wrogiem mojego ojca...

Każdy dzień przeprawia kolejną ....

Lecz jest ścieżka... ścieżka wiodąca w góry....

Nie ma na niej nic oprócz ... gniewu i zła... zła od którego staje się gorszym człowiekiem...

nie chce ... nawet nie mogę.... to jest zbyt ryzykowne...

Całym moim życiem.... Jest pewna osoba...

Uczucie silne jest lecz nie wiem na jak długo...

Nie wiem jak długo wytrzymam.... jak długo zdołam podążyć moją ścieżką...