„Między  nami  nic  nie  było”

Między  nami  nic  nie  było!

Żadnych  zwierzeń, wyznań  żadnych,

Nic  nas  z  sobą  nie  łączyło,

Prócz  wiosennych  marzeń  zaradnych,

Prócz  tych  woni, barw  i  blasków

Unoszących  się  w  przestrzeni,

Prócz  szumiących  śpiewem  lasków

I  tej  świeżej  łąk  zieleni,

Prócz  tych  kaskad  i  potoków

Zraszających  każdy  parów,

Prócz  girlandy  tęcz  obłoków,

Prócz  natury  słodkich  czarów,

Prócz  tych  wspólnych, jasnych  zdrojów,

Z  których  serce  zachwyt  piło,

Prócz  pierwiosnków  i  powojów,

Miedzy  nami  nic  nie  było!