nie jestem...

nie jestem
kamieniem
nieobojętnością
mo­ja delikatność
-płat­ki róż
i więdnę z miłości
kocham po­nad wszystko

kiedy wchodzę
do two­jego życia
jest ty­le dróg...
złapa­na w sieci naiwności
nie mogę wyjść

nie jes­teś przecież...
...kamieniem
cza­sem ranisz
słowem
wtedy
ocieram się
o szor­stki brzeg
jed­wa­bis­te­go morza
tonę
w tym oceanie- uczuć

już odchodzę
po­rywa wiatr
strzępki roz­dartych na pół
ub­ra­nych zdań
już odchodzę
by nag­le wrócić
tak
wracam
nie mogę oddychać
wlepiona
w two­je ciepłe ciało
ni­by z plasteliny

nie jestem
kamieniem

— monia22