Do księcia ze snu.

Ma­luję Twoją twarz kred­ka do oczu.
Po­tem pop­ra­wiam ja tuszem do rzęs.
Sta­je się bar­dziej wy­raźna na taf­li lus­tra.
Two­ja twarz jest prze­piękna książe,
Nie wiem co mnie dziś naszło, żeby Cię na­malo­wać.
Może to miłość bijąca z mo­jego ser­ca do Ciebie?
Ujaw­nij mi to gdy ko­lej­ny raz mi sie ukażesz,
po­wiedz mi coś co da mi więcej siły.
Nie wiem już sa­ma , ale jed­no wiem.
Piękne Ci w tej sce­nerii.
Two­je piękne , wy­pukłe , krwis­to-czer­wo­ne us­ta
Cud­ne, błyszczące wszys­tki­mi ko­lora­mi tęczy oczy.
To może to mnie ciągnie do Ciebie.
Ry­sy Two­jej twarz są tak ideal­ne i nie mogę uwie­rzyć , że w nim jes­teś człowiekiem- nie aniołem.
Cieka­we jak­byś wyglądał ze skrzydłami aniel­ski­mi.
Codzien­nie się uka­zujesz w moim śnie,a nig­dy jeszcze nie widziałam Cię ze skrzydłami.
Może Ty jes­teś posłańcem bos­kim,
który chce mi coś prze­kazać. ?
Daj mi znak, że tak jest.
 Każde­go ran­ka po prze­budze­niu za­daje so­bie py­tanie :
 KIM JES­TEŚ, PIĘKNY NIEZ­NA­JOMY Z ME­GO SNU?