Jeśli ktoś z nas, tak bardzo ufając w życiu człowiekowi i samemu sobie traci w końcu imię i godność, wciąż ma szansę wypowiedzieć to słowo, które jest bardziej niż magiczne, jest potężne: Ojcze!. On na nas zawsze czeka, by otworzyć niewidoczne dla nas drzwi i powiedzieć nam: Synu!. Prośmy Pana o łaskę mądrości dla nas wszystkich, by pokładać ufność tylko w Nim, nie w rzeczach, ludzkich siłach, a w Nim.